Өлең, жыр, ақындар

Табалдырық

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2728
Оның-дағы өзінше тілегі бар,
Оның да бар қуаныш-сүйініші.
Оның-дағы өзінше жүрегі бар,
Оның да бар сағыныш, күйініші,
Амандасып ол-дағы қол созады,
Аттамасын тек оны жол тозаңы.
Ол арқылы біреулер сапар шегіп,
Ол арқылы біреулер терге озады.
Шекараның шебіндей қамал құрып,
Күзетеді ол әр үйдің босағасын.
Жатқан табан астында табалдырық
Айырады қас пенен дос арасын.
* * *
Тау үстінде ақша бұлттар қалқиды,
Сандық тастар, текше тастар сан қилы.
Кәрі әженің абдырасы секілді,
Көргеніңде жан елжіреп балқиды.
Күн күркіреп,
Көл күмбірлеп, күңірентеді ән-күйді.
Самал желдер Сарыарқаның күйіндей
Сары далада шалқиды.
Көк толқындар сабалайды жағаны,
Көбік шашып жаңбыр болып жауады.
Теңіз желі вентилятор секілді
Тазартады шаң-тозаңнан ауаны.
Қып-қызыл күрең түнде,
Соғыстың жанбай қалған мың өртінде.
Өмір сан суреттермен
Өзінің тұр көркінде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шаңқай түс

  • 0
  • 0

Мұз боп қатқан алты ай қыс
Көл құшағын қазға ашқан.
Шағаладай шаңқай түс
Жатыр еріп жазғы аспан.

Толық

Әбіқай

  • 0
  • 0

Сөз келсе сыпайы боп сызылмаған,
Әбіқай от жалынды қызулы адам.
Отырған көбінесе өлең жасап,
Ұйқасы балталаса бұзылмаған.

Толық

Керуенші келіншек

  • 0
  • 0

Ақша жүзі қоңырқай,
Күйдіргендей күн ептеп.
Арбасына ақ бидай,
Атып жатыр күректеп.

Толық

Қарап көріңіз