Ленинград ақындарына
- 0
- 0
Соққанда сойқан дауылдар,
Темірді ұнтап,
Тас жұтқан,
Қалдыңдар қалай, бауырлар,
Жаңбырлы көзі жасаурап...
Қап-қара бұлттар егіліп,Көздерден тамшы төгіліп,
Жай түскен қара емендей
Қабырғам кетті сөгіліп.
Көкірегіме орнаған,
Жоғалды қайда жарық күн.
Қап-қара бұлттар торлаған
Қасіреті ме халықтың?!
Өзіңсіз, Сәбе, елпілдеп,
Сырға да қалай барармын.
Көзімнің жасы мөлтілдеп,
Қырға да қалай барармын.
Тұрмын осы кез үнсіз,
Кеудеге қайғы-қақ тұрды.
Көрермін қалай өзіңсіз
Ақкөлден ұшқан аққуды.
Қараймын тұнып алды артқа,
Тебіренген бұлақ, тас аунап.
Жүзеді бұлттар жан-жақта
Жаңбырлы көзі жасаурап.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Еркіндіктің ең соңғы ұлы
- 0
- 0
Тебірентіп албырт қиял, жастық сезім,
Болды бір ермек үшін жазған кезім.
Қанымда дауыл ойнап жалынменен,
Махаббат жанды азаптап жәбірлеген,
Оңтүстік аспаны астында
- 0
- 0
«Сырыағаш» курорты
Сарыағаштың атын ақтар
Жоқ самсаған сары ағаштар.
Әлі сәби жапырақтар,
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі