Өлең, жыр, ақындар

Жаңбырлы көзі жасаурап...

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2379
Қап-қара бұлттар егіліп,
Көздерден тамшы төгіліп,
Жай түскен қара емендей
Қабырғам кетті сөгіліп.
Көкірегіме орнаған,
Жоғалды қайда жарық күн.
Қап-қара бұлттар торлаған
Қасіреті ме халықтың?!
Өзіңсіз, Сәбе, елпілдеп,
Сырға да қалай барармын.
Көзімнің жасы мөлтілдеп,
Қырға да қалай барармын.
Тұрмын осы кез үнсіз,
Кеудеге қайғы-қақ тұрды.
Көрермін қалай өзіңсіз
Ақкөлден ұшқан аққуды.
Қараймын тұнып алды артқа,
Тебіренген бұлақ, тас аунап.
Жүзеді бұлттар жан-жақта
Жаңбырлы көзі жасаурап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын арманы

  • 0
  • 0

Айтатын дос, қасының ашып атын,
Бір күні отырды да Қасым ақын,
Деді маған:— Ұлы ғой Абай деген
Ақын біткен алдына бас ұратын.

Толық

Түтік

  • 0
  • 0

Өртейді жарақатты жанды күйік,
Өмірдің тартқандай бір алды тұйық,
Шілдеде семген гүлге су сепкендей
Жалма-жан жатты дәрігер қанды құйып.

Толық

Жол үстінде

  • 0
  • 0

Ертайға
Жапырақтың көктемгі бала кезі,
Айдын көлдер секілді дала көзі.
Келе жатыр бізді алып Қостанайға

Толық

Қарап көріңіз