Өлең, жыр, ақындар

Жаңбырлы көзі жасаурап...

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2259
Қап-қара бұлттар егіліп,
Көздерден тамшы төгіліп,
Жай түскен қара емендей
Қабырғам кетті сөгіліп.
Көкірегіме орнаған,
Жоғалды қайда жарық күн.
Қап-қара бұлттар торлаған
Қасіреті ме халықтың?!
Өзіңсіз, Сәбе, елпілдеп,
Сырға да қалай барармын.
Көзімнің жасы мөлтілдеп,
Қырға да қалай барармын.
Тұрмын осы кез үнсіз,
Кеудеге қайғы-қақ тұрды.
Көрермін қалай өзіңсіз
Ақкөлден ұшқан аққуды.
Қараймын тұнып алды артқа,
Тебіренген бұлақ, тас аунап.
Жүзеді бұлттар жан-жақта
Жаңбырлы көзі жасаурап.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ингелот жыры

  • 0
  • 0

Жиылды ақыл ие барша халық,
Төсегін Гостомыслов қоршап алып,
Үстінде ажал құзығын айналып жүр
Ақырын әлсіз қолын сермеп қалып.

Толық

Тарбағатай түтіні

  • 0
  • 0

Жалаң аяқ жарысқан
Айналаның тал бәрі,
Айдалада арыстан —
Тарбағатай таулары.

Толық

Суы осы нұраның

  • 0
  • 0

Шахтер нұсқап бір үйді
Кетті өзі бастап-ақ.
Көп екен өр, ылдиы,
Шамасы он баспалдақ.

Толық

Қарап көріңіз