Табиғат – дала
- 0
- 0
Табиғат – дала
бір сәт
анашым, саған ұсап
күрсінеді, солады,
Есігімді жұлқып ашып (қақсын ба!)
қарлы дауыл ызыңдады бір мұңмен,
Тағы, міне, ақ дауылдың астында
екінші рет қайта туып тұрмын мен.
Жатыр ем үйде сызбай мен,
салқындап аяқ-қолдарым.
Кеткендей әлім. Мұздай дем.
Еңкейгені ме жорға – күн?..
Дана
Өте керемет өлеңдер