Өлең, жыр, ақындар

Көңілің ауасындай тымық қырдың, бәрін де ұғып тұрдым

  • 22.07.2016
  • 0
  • 0
  • 5789
Көңілің ауасындай тымық қырдың,
бәрін де ұғып тұрдым.
Жанарымнан от-ұшқын шашылғанмен,
жанымда тұнып тұр мұң -
сен мені ұмыт, құрбым.
Елтіме бар жаныңмен құлап маған,
сеземін - ұнап барам.
Тәкаппарлау өр болып көрінгенмен,
мен сәтте жылап қалам -
көңілім жыраққа алаң.
Албырт сезім көзіңнен ұшырды үміт,
айта алмай мысың құрып...
жайраң қағып, жарқылдап күлгеніммен,
қайғы тұр ішімді үгіп -
айтқызбай түсін, жігіт.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көгершін

  • 0
  • 0

Көшедегі халық тәмәм
аспан жаққа қарасады:
көгершіндер қалықтаған
көк жүзінде жарасады.

Толық

Түсіме кірдің тағы да

  • 0
  • 0

Түсіме кірдің тағы да, қарағым!
Бермеді маза жаныма азабың.
Күдерімді үзіп өмірден,
кетсең де жырақ өңімнен,

Толық

Қайғы

  • 0
  • 0

Біле алмай қайдан шығар күн
қара жүр – арақ ішкені.
Ат мінген саясатшылардың
аударыспақ ойнау – істері.

Толық

Қарап көріңіз