Өлең, жыр, ақындар

Көңілің ауасындай тымық қырдың, бәрін де ұғып тұрдым

  • 22.07.2016
  • 0
  • 0
  • 5491
Көңілің ауасындай тымық қырдың,
бәрін де ұғып тұрдым.
Жанарымнан от-ұшқын шашылғанмен,
жанымда тұнып тұр мұң -
сен мені ұмыт, құрбым.
Елтіме бар жаныңмен құлап маған,
сеземін - ұнап барам.
Тәкаппарлау өр болып көрінгенмен,
мен сәтте жылап қалам -
көңілім жыраққа алаң.
Албырт сезім көзіңнен ұшырды үміт,
айта алмай мысың құрып...
жайраң қағып, жарқылдап күлгеніммен,
қайғы тұр ішімді үгіп -
айтқызбай түсін, жігіт.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Биліктінің ойы

  • 0
  • 0

Жүргем бейқам жастықта мұнар шарлап,
билік-бике қоймады жыланша арбап.
Түкірігі түу десе жерге түспей,
жақсы, жаман әкім боп жүр алшаңдап.

Толық

Балықшы — батыр

  • 0
  • 0

Аппақ айдын, ақ айдын,
ақ айдынға қараймын.
Балықшы ағаларымды
батырларға балаймын.

Толық

Ұстазыма

  • 0
  • 0

Жазу білген балаға
қарайтынмын қызығып.
"Хат жазшы,— деп,— ағама",
баратынмын жүгіріп.

Толық

Қарап көріңіз