Өлең, жыр, ақындар

Ақын

Ақынның нәзік жүрегі
самалдан тоңар гүл еді.
Халқының махаббатымен
ақсұңқар құстай түледі,
ел ғана – тұғыр, тірегі.

Әділет үшін жан салып,
алдында тұрсын қанша алып –
шындыққа жетпей тынбайды,
қияметтерге қарсы ағып,
баурайды сонда бал шабыт.

Сұлулық пенен пәктіктен
рақат күткен, бақ күткен,
шығып кеткенше ақтық дем,
арпалысып өтер қасқайып
күңкілмен, бұқпа сақтықпен.

Аялап туған ел, жерін,
өнерін, тілін, ерлерін
қастерлер елдің туындай.
Аяла халқым, суынбай
Бұқардың мұрагерлерін!



Пікірлер (4)

Биязы

Керемет

Тахмина

Өте тамашааа ,кушті

Мерей

Керемеет

Керемет

Өте жақсы

Пікір қалдырыңыз

Қарғыс

  • 0
  • 0

Аңқау, даңғой халқың болсын,
алалыққа баулыр қартың болсын.
Анасын сатқан ұлың болсын,
баласын өлтірген қызың болсын.

Толық

Қоғам дегенің – темір тор

  • 0
  • 0

Қоғам дегенің – темір тор,
темірдің тілін таппадым.
Аспаным – алау, жерім – сор,
серкесіз отар – баққаным.

Толық

Бақыт туралы ән

  • 0
  • 3

Жанарлармен тіл қатып,
жүректерді жырлатып,
сезім деген айдынға
мың бұлқынып, мың батып -

Толық

Қарап көріңіз