Өкініш пен қасірет
- 0
- 2
Сөз қадірін ұқпайтын
көшің болған өкініш.
Биліктіні ықтайтын
досың болған өкініш.
Ақын
Ақынның нәзік жүрегісамалдан тоңар гүл еді.
Халқының махаббатымен
ақсұңқар құстай түледі,
ел ғана – тұғыр, тірегі.
Әділет үшін жан салып,
алдында тұрсын қанша алып –
шындыққа жетпей тынбайды,
қияметтерге қарсы ағып,
баурайды сонда бал шабыт.
Сұлулық пенен пәктіктен
рақат күткен, бақ күткен,
шығып кеткенше ақтық дем,
арпалысып өтер қасқайып
күңкілмен, бұқпа сақтықпен.
Аялап туған ел, жерін,
өнерін, тілін, ерлерін
қастерлер елдің туындай.
Аяла халқым, суынбай
Бұқардың мұрагерлерін!
Пікірлер (4)
Пікір қалдырыңыз
Қаңтардың жарып құрсағын
- 0
- 0
Қаңтардың жарып құрсағын,
жылжиды тамшы қақтардай –
бейне бір дүние - нұр сағым
ұстатпай ағып жатқандай.
Тағы да қар
- 0
- 0
Тағы да боран жағаның
іздерін бітеп, қарды үйді.
Бетінде қарлы даланың
қос жұлдыз ғана қалғиды.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Ертілеу
Керемет -
Кенжебай мариям
Күшті болыпты ❤️ -
Кенжебай мариям
Күшті
Биязы
Керемет
Тахмина
Өте тамашааа ,кушті
Мерей
Керемеет
Керемет
Өте жақсы