Өлең, жыр, ақындар

Ақын

Ақынның нәзік жүрегі
самалдан тоңар гүл еді.
Халқының махаббатымен
ақсұңқар құстай түледі,
ел ғана – тұғыр, тірегі.

Әділет үшін жан салып,
алдында тұрсын қанша алып –
шындыққа жетпей тынбайды,
қияметтерге қарсы ағып,
баурайды сонда бал шабыт.

Сұлулық пенен пәктіктен
рақат күткен, бақ күткен,
шығып кеткенше ақтық дем,
арпалысып өтер қасқайып
күңкілмен, бұқпа сақтықпен.

Аялап туған ел, жерін,
өнерін, тілін, ерлерін
қастерлер елдің туындай.
Аяла халқым, суынбай
Бұқардың мұрагерлерін!



Пікірлер (4)

Биязы

Керемет

Тахмина

Өте тамашааа ,кушті

Мерей

Керемеет

Керемет

Өте жақсы

Пікір қалдырыңыз

Тебіреніп жүрегіңнен жыр арнадың

  • 0
  • 0

Тебіреніп жүрегіңнен жыр арнадың,
көп мезгіл жылылығын ұға алмадым.
Мен саған үміт артар сөз бермедім,
сонда да ынтық болдың, өзгермедің.

Толық

Тағы да қар

  • 0
  • 0

Тағы да боран жағаның
іздерін бітеп, қарды үйді.
Бетінде қарлы даланың
қос жұлдыз ғана қалғиды.

Толық

Көңіл күй жырлары

  • 0
  • 0

...Жігіттерді жинайық,
жеміс теріп, сыйлайық.
Той қызығын тыймайық,
аңға шығып, құс салып.

Толық

Қарап көріңіз