Өлең, жыр, ақындар

Ақын

Ақынның нәзік жүрегі
самалдан тоңар гүл еді.
Халқының махаббатымен
ақсұңқар құстай түледі,
ел ғана – тұғыр, тірегі.

Әділет үшін жан салып,
алдында тұрсын қанша алып –
шындыққа жетпей тынбайды,
қияметтерге қарсы ағып,
баурайды сонда бал шабыт.

Сұлулық пенен пәктіктен
рақат күткен, бақ күткен,
шығып кеткенше ақтық дем,
арпалысып өтер қасқайып
күңкілмен, бұқпа сақтықпен.

Аялап туған ел, жерін,
өнерін, тілін, ерлерін
қастерлер елдің туындай.
Аяла халқым, суынбай
Бұқардың мұрагерлерін!



Пікірлер (4)

Биязы

Керемет

Тахмина

Өте тамашааа ,кушті

Мерей

Керемеет

Керемет

Өте жақсы

Пікір қалдырыңыз

Шыға жаздап шырқырап шыбын-жаның

  • 0
  • 0

Шыға жаздап шырқырап шыбын-жаның,
адалдық деп, шындық деп шырылдадың.
Жалғандықтың жырта алмай жамылғысын
қаншама рет қайнады зығырданың,

Толық

Өкпелеп жүрсіңдер ме?

  • 0
  • 0

Өкпелеп жүрсіңдер ме?
Жетпегендей бір демі тылсым кеуде
тұншығады бейуақыт сендерді ойлап
оңаша күрсінгенде,

Толық

Шаттанып тасыдым-ай бір

  • 0
  • 0

Шаттанып тасыдым-ай бір
тұрғандай жарап тарланым;
иненің жасуындай бір
сәуледен қанаттанғаным.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар