Өлең, жыр, ақындар

Мінезіңді құбылған пенде білмей

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 437
Мінезіңді құбылған пенде білмей,
Көңілің құм даланың шөлдеріндей.
Айтшы, жаным, көшеден көп ішінен
Күрсіндің бе, көзіңе мен көрінбей...
Жарығыңды төксеңші жерге күндей,
Көрер едім өзіңді енді өмірдей.
Жұрт ішінде күлсем де, оңашада
Күрсіндім бе, көзіме сен көрінбей.
Думанды орта, жаттай боп мына мекен,
Жырдың отын жолыма шырақ етем.
Бұлт жасырған күндей боп бір өзіңсіз,
Мынау дүние құлазып тұрады екен.
Күнім ауып кеткен бе айна көктен,
Күрсінемін көктемді ойлап өткен.
Тереземді түн бойы ай күзетіп,
Көз ілмейтін кездерім қайда кеткен?
Көңілімдей көгілдір қайда көктем,
Сарғайыпты жасыл бел сайран еткен.
Оралмадың, көп болды, көре алмадым
Сандуғашты кеудемде сайрап өткен.
Күн кірпікті көздерін көлдер ілмей
Жатса-дағы ұрындым шөлге білмей.
Күрсінесің, көзіңе мен көрінбей,
Күрсінемін, көзіме сен көрінбей...
Айналадан жүрегім сыр тыңдайды,
Бір күн жайсыз болғандай, бір күн жайлы.
Тыныштықта қалғыған жапырақты
Шертіп жаңбыр ақырын тырсылдайды...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір-тағдыр майданын ұғып болғам

  • 0
  • 0

Өмір-тағдыр майданын ұғып болғам,
Алдандырған, алдаған жігіт, жалған.
Толқын соққан бауырын... шұрық тесік,
Кемедеймін жағаға шығып қалған.

Толық

Жетісу толқыны

  • 0
  • 0

Жетісу, туған жерім, Иранбағым,
Бойына ұлылықтың жиған бәрін.
Дүниеде сенен асыл, Сенен артық,
«Сұлу жер бар» - десе мен иланбадым.

Толық

Қайта оралған қазан

  • 0
  • 0

Алыс-жақын, аңдап, бағып аңысын,
Ата жауға қолдан бермей намысын.
Әке менің түзде жортып, түн қатқан,
Қара бала, қара қазан қамы үшін.

Толық

Қарап көріңіз