Өлең, жыр, ақындар

Жыр жаздым өз атыңа тебіреніп

  • 06.11.2021
  • 0
  • 0
  • 471
Жыр жаздым өз атыңа тебіреніп,
Оттағы қорғасындай көңіл еріп.
Бір түрлі қысыламын, жұрттың бәрі
Тұрғандай көздерімнен сені көріп...
Кінәсыз болса мынау өмір елік
Кетер ем жүрек гүлін жеріме егіп.
Сен де, аға, сезіндің бе сырластардың
Көзіңнен өтетінін мені көріп.
Болғандай кешегіден күнім жарық,
Барады қызғалдақтан қырым жанып.
Ғашық боп жүрген кезде сезімменен
Адамдар кетеді екен сұлуланып.
Көтеріп көкжиектен туын шабыт,
Аспанның қазанына қуырса бұлт,
Көңілге күндіз-түні маза бермей,
Кеудемде соғар жүрек дүбір салып.
Түн қайда жасыл жайлау алтын айлы,
Қырандай көңіл неге шалқымайды?
Жан сырым саған деген жыр боп шығып,
Жамбыдай шың басынан жарқырайды...
Сезімге бермейді екен өмір ерік,
Ойланам оңашада тебіреніп.
Құпия сырды аңғарып қараған жұрт
Күлімдер, көздерімнен сені көріп...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Санаңа сыйлап бұл өмір сенім

  • 0
  • 0

Санаңа сыйлап бұл өмір сенім,
Бақытты болар күле білсе кім.
Оңаша сәтте мені ойлап бір,
Гүлдеді ме екен жүрегің сенің?..

Толық

Өлмес өмір, өзіңді сүйгендіктен жыр еттім

  • 0
  • 0

Өлмес өмір, өзіңді сүйгендіктен жыр еттім,
Тұрар дейсің мәңгілік көк аспанды тіреп кім/
“Жер анадай” жатқан бір табандардың астында,
Аяғы жоқ... тілі жоқ дүрсілдеген жүрекпін.

Толық

Бұрылысты уақыт төтелетіп

  • 0
  • 0

Бұрылысты уақыт төтелетіп,
Кешегімді бүгінім бекер етіп.
«Ертең ертең» деп жүріп, еркелетіп –
Келген өмір, басымнан кетеді өтіп...

Толық

Қарап көріңіз