Өлең, жыр, ақындар

Қырдағы қыс

Түнімен долы дауыл құрыстаған
секілді арыстандай жыны ұстаған.
Жамылып ақ көрпесін енді ғана
маужырап байтақ дала тыныстаған.

Қалыпты қарауылда жыңғыл, құрақ,
Іліп ап ақ мамықтан бір-бір тұмақ.
Мәз болып жас баладай, айналаға
қарайды әр бұтадан күн жылтырап.



Пікірлер (3)

Аяна

Өлеңдері өте мәнді түбін де бір жұмбақ жатқан сияқты өте керемет айтарға сөз жоқ!!!

Аяулым

Маган Кырдагы кыс атты олены катты унайды

Гаухар

Ма
ған Қырдас қыс атты өлені қатты ұнайды

Пікір қалдырыңыз

Жалғыздық

  • 0
  • 0

Жерді жапқан күздің мүнар түнегі.
Сағат кешкі жеті жарым шамасы.
Біреуді мен күтіп тұрдым: кім еді –
есімде жоқ. Білем - Сена жағасы.

Толық

Ақыл қиянаты

  • 0
  • 0

Хабарым жоқ қасіретті шаң-күдіктен,
атырушы ем қырымда таңды үмітпен.
Табанымды сүйетін қытықтап құм,
жалғастырып жанымды мәңгілікпен.

Толық

Сәулелі іңір

  • 0
  • 0

Қырдағы қара бұйра іңір қандай!
Жұтасың тыныштығын дымың қанбай.
Бұйыққан ауа жетпей қайран кеуде,
кәусарын қыр кешінің сімір балдай!

Толық

Қарап көріңіз