Өлең, жыр, ақындар

Жөргек

  • 18.12.2016
  • 0
  • 0
  • 22428
Шырылдап безек қаққан балапандай,
Нәр сұрап тіршіліктен бала таңдай.
Жатқанда жайылып ең астыма кеп,
Жөргегім - кең мекенім алақандай.
Толғантқан күні-түні бала қамы,
Ананың секілденіп алақаны.
Жатып ең жамбасында жұп - жұмсақ боп,
Өмірден алғанда алғаш алақаны.
Өзіңнен басталыпты береке күн.
Басы сен бақыт пенен берекенің.
Мол кебін емес өзің ұқтырасың,
Мынау жарық жалғанның кең екенін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шағала

  • 0
  • 8

Көк толқын көк айдында кілкіп, қалқып,
Қайықты мазалайды түртіп, тарпып.
Сүйкеніп жөңкіп кейін шегінеді
Жағаның жағасынан сілкіп, тартып.

Толық

Танктер

  • 0
  • 0

Тажал табан ну шалғынды жайпады,
Алда - майдан, алда - қаза, алда - мұң.
Шойын дене жердің тәнін жаншады
Сездіргендей қасіреттің салмағын.

Толық

Заманға айтпай, маған айттың бар зәріңді, ақын дос

  • 0
  • 3

Заманға айтпай, маған айттың бар зәріңді, ақын дос,
Тепсінісіп шығатынға,- дедің бе екен,- тақым бос,
Тепсініскен бабаларың тентіресіп кеткен-ді,
Ойқастамай, ойласайық, одан да, бауырым, ақыл қос.

Толық

Қарап көріңіз