Өлең, жыр, ақындар

Жөргек

  • 18.12.2016
  • 0
  • 0
  • 22711
Шырылдап безек қаққан балапандай,
Нәр сұрап тіршіліктен бала таңдай.
Жатқанда жайылып ең астыма кеп,
Жөргегім - кең мекенім алақандай.
Толғантқан күні-түні бала қамы,
Ананың секілденіп алақаны.
Жатып ең жамбасында жұп - жұмсақ боп,
Өмірден алғанда алғаш алақаны.
Өзіңнен басталыпты береке күн.
Басы сен бақыт пенен берекенің.
Мол кебін емес өзің ұқтырасың,
Мынау жарық жалғанның кең екенін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тағдыр мынау жемістің

  • 0
  • 3


Тағдыр мынау жемістің
Қайсысын маған арнаған:
Анасы - ару келісті,
Қызы да одан қалмаған.

Толық

Туранбике ханшайым

  • 0
  • 0

Құшақ жайып қарсы алар жан
Пекиннен де табылғаны-ау!
Сенейін бе, сенбейін бе,
Кімді көріп тұрмын мен?

Толық

О, табиғат, өкпелімін өзіңе

  • 0
  • 12

О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Арамсаққа жалтыратып сөз бердің.
О, табиғат, өкпелімін өзіңе,
Қызғаншаққа жалтыратып көз бердің.

Толық

Қарап көріңіз