Өлең, жыр, ақындар

Жөргек

  • 18.12.2016
  • 0
  • 0
  • 22587
Шырылдап безек қаққан балапандай,
Нәр сұрап тіршіліктен бала таңдай.
Жатқанда жайылып ең астыма кеп,
Жөргегім - кең мекенім алақандай.
Толғантқан күні-түні бала қамы,
Ананың секілденіп алақаны.
Жатып ең жамбасында жұп - жұмсақ боп,
Өмірден алғанда алғаш алақаны.
Өзіңнен басталыпты береке күн.
Басы сен бақыт пенен берекенің.
Мол кебін емес өзің ұқтырасың,
Мынау жарық жалғанның кең екенін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қыстағы ой

  • 0
  • 4

Қабаған аяз сықылдап,
Бетімнен алып тістеді.
Дәурені өтіп жатыр бақ
Тұнжыратты қыс мені.

Толық

Бұл заман бұл шаңыраққа неге өш болды

  • 0
  • 0

Бұл заман бұл шаңыраққа неге өш болды,
Ындыны толмайтын бір өңеш болды.
Отыз жыл ойрандалып келген ордам
Оңалып кете алмайтын емес болды,

Толық

Танктер

  • 0
  • 0

Тажал табан ну шалғынды жайпады,
Алда - майдан, алда - қаза, алда - мұң.
Шойын дене жердің тәнін жаншады
Сездіргендей қасіреттің салмағын.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер