Өлең, жыр, ақындар

Марал мен дәруіш

  • 08.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1133
Өлген лағын көз алдына келтіріп,
Жүрген Марал көңілі тым нала боп,
Тауып алып тоғайдан қос Бөлтірік,
Бауырына басты оларды ана боп.
Жаны қалмай сүт берді,
Асырады, күтті енді.
Дәруіш оған ақыл айтты дана боп:
«О, аңғалым, кімге жайдың жаныңды?
Ана ақ сүтін әлдекімге бере ме?
Әлде олардан алғыс алғың келе ме?
(Жауыздығын білмеймісің, немене?)
Олар түбі төгер сенің қаныңды».
«Болу мүмкін, – деді Марал, – солай да,
Ойлағам жоқ алайда,
Ойламан да ендеше;
Менің үшін ана мейірі бағалы,
Жанды қинап, сүтім текке ағады,
Егер біреу ембесе».
* * *
Өмір заңы ол-дағы,
Жақсыларды байлық беріп қолдайды.
Бірақ-тағы артық затын қолдағы
Бөлісер жан болмайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түлкі – құрылысшы

  • 0
  • 0

Бір Арыстан тауықтарды ұнатты;
Кемшілігі болды оның бір ғана:
Ғажап емес бұл жаңа!
Тауығында қора жоқ-тын тұрақты.

Толық

Екі ит

  • 0
  • 0

Бір мырзаның Барбосы
Әлді өзі
Жаны қалмай үріп жүрді таңда осы.
Көрді бірде ескі досын өзінің,

Толық

Аялдама

  • 0
  • 0

Бір қызды мен көріп қалдым, аялдама,
Көрген сәттен ерікті алды, аялдама.
Кері айтып оралғанша, аялдама,
Кетіп қапты, амал канша, аялдама.

Толық

Қарап көріңіз