Өлең, жыр, ақындар

Мектебім мен ұстазым

Қолға қалам алдырдың,
ою-өрнек салдырдың.
Әсем әнді жаттатқан,
ойға түйіп қалдырдым.

Алтын ұя – мектебім,
өзіңде өсіп, көктедім.
Ұстазыма айтатын,
алғысым да көп менің.
Өмір бойы өтейтін,
парызым да көп менің.

Еркелете білесің,
ойнап, бірге күлесің.
Көз алдымда, ұстазым,
анамдай боп жүресің.

Сенде оянды бар үміт,
арман оты жағылып.
Кетсем-дағы есейіп,
жүремін-ау сағынып.



Пікірлер (1)

Кеңес зере

Оңай тақапақ ,күшті

Пікір қалдырыңыз

Жалқау

  • 0
  • 0

Қабақ түйіп барады,
тесіледі жанары.
Жалқау десе өкпелеп,
ренжігендей «сөкпе» деп.

Толық

Сырласу

  • 0
  • 0

Алдыңызда сырымды ақтарсам ба?
Ақталғандай болам ба?..
Амалым жоқ!
Айдап барад пенделік нақ сарсаңға,

Толық

Ұстазым

  • 0
  • 2

Адамдықтың шегінен аспайтұғын – ұстазым.
Адалдықтың жолына бастайтұғын – ұстазым.
Қылығына шаланың саспайтұғын – ұстазым.
Құпиясын баланың ашпайтұғын – ұстазым.

Толық

Қарап көріңіз