Өлең, жыр, ақындар

Мектебім мен ұстазым

Қолға қалам алдырдың,
ою-өрнек салдырдың.
Әсем әнді жаттатқан,
ойға түйіп қалдырдым.

Алтын ұя – мектебім,
өзіңде өсіп, көктедім.
Ұстазыма айтатын,
алғысым да көп менің.
Өмір бойы өтейтін,
парызым да көп менің.

Еркелете білесің,
ойнап, бірге күлесің.
Көз алдымда, ұстазым,
анамдай боп жүресің.

Сенде оянды бар үміт,
арман оты жағылып.
Кетсем-дағы есейіп,
жүремін-ау сағынып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Беу, ғасырым

  • 0
  • 0

Беу, ғасырым,
сенің күткен ұрпақтарың біз бе едік?
Рудан руды ажыратып, жүз бөліп,
алты алаштың арыстары түзде өліп,

Толық

Жалқау

  • 0
  • 0

Қабақ түйіп барады,
тесіледі жанары.
Жалқау десе өкпелеп,
ренжігендей «сөкпе» деп.

Толық

Тағдыр

  • 0
  • 3

Тағдыр, мені қаншама қамшыладың,
жаным шығып кетердей жаншыламын.
Ай-жұлдызбен қоштасып жатам кейде,
көре алмастай ертеңгі таң шуағын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар