Сәби–тілек
Отан-ана,
Жер-ана,
одан кейін – ата-ана.
Сүйсін деймін, құрметтеп
Қолға қалам алдырдың,
ою-өрнек салдырдың.
Әсем әнді жаттатқан,
ойға түйіп қалдырдым.
Аспан да жалғыз болмайды екен –
төсінде бұлттар аунайды екен.
Жүректі сезім толғайды бөтен,
көңілді ойлар жаулайды секем.
Тарқатсам шерді толқыған,
қарайсың неге таңдана?!
Сезімді шындап шолпыды ән,
нұрымен өпті паң дала.
Тірілігімді айтам ба, тірлік оңбаса,
ірілігімді жалмады күндік далбаса.
Ойым бір жақта, сезімім басқаны көксер,
қайтемін, бірлік болмаса?!
– Жамбыл жүзге бекер келген жоқ шығар, -
деп біреулер жақсылыққа топшылар.
Аз ба, көп пе – тағдырдың ол жазуы,
Хас талантта – жоқшы бар.
Жайлау кеші.
Қапталым заңғар биік,
ақша бұлттар бауырын алған сүйіп.
Тұяқтарын тоздырып, барады өрлеп
Қызылжар, жеттім саған ақпандатып,
жаудырып жауһар жырдан ақ таңға құт.
Жырауым Қожаберген, Сегіз серім,
Мағжаным жарық көріп, тапқан бақыт.
Ар ма елі алқапты Қостанайдың,
намысымды жануға қосқан айбын?!
Топырағыңа табаным тірелгенде,
Ахмет бабам бастаған көш қарайды.
Жағаңа кеп сырласам, Сабындыкөл,
бостан жүрек ағытқан сарынды көр!
Барымды көр, айнаңнан жасыра алман,
Арымды көр!
Аппақ анам,
Нардың жүгін арқалаған нәзігім,
Алыстадың, қаусап қалды қазығым.
Айман анам,
Аңсаған бостан арайын,
аптап күн қақтап самайын.
Таразы көңіл тыншытпас,
тағдырдың тартқан талайын.
Беу, ғасырым,
сенің күткен ұрпақтарың біз бе едік?
Рудан руды ажыратып, жүз бөліп,
алты алаштың арыстары түзде өліп,
Кенесары хан тегін жалғап тұрған,
қазанаттар тұяғы шаң қаптырған,
Сарыарқаның төсінен самғаттырған
бала қыран – жас қала.
Қарауыл Түн кірпігін қаға алмаған
тербетеді бесігін Тыныштықтың.
Жымыңдасқан жұлдыздар – сан алдаған
маржандары Көктегі ырыс-құттың.
Гаухар, маржан, асылдардан жаралған
көңілінен көктем нұры таралған.
Ақ пейілдің раушан гүлі бүр атқан,
қазағымның үнін есті даламнан.
Оғыландарым!
Айтар жоқ енді атарға оғы барға мұң,
есауандарға сен емен шағынар нарым.
Айбарлым едің,
Күндерің шуағы мол нұрлы болсын,
түндерің жарық, тыныш, сырлы болсын!
Жерімнің қойнауы – ырыс, құтты болсын,
елімнің ынтымағы мықты болсын!
Халқыма періштенің пәктігін бер,
бейкүнә сәби күлкі, шаттығын бер!
Бес күндік жалғандағы тірлігіне
береке, ырысының хақтығын бер!
Кел, мамыр, мейірлен, мамырлап,
күн нұры шашылсын жамырап.
Жібісін қара жер тегімнің
тарихын сіңірген тамырлап.
Аяулым менің, ажарың қандай,
тұрамын шалқып назарымды алмай?!
Қолаң шашыңды тараған кезде,
қаламын толқып амалым қалмай.
Өмірі – дүние емес, сезімге бай,
өзінше өрнектеген сөзін де ұдай.
Өн-бойы өнеге мен төзімге бай,
өзгеше жаратыпты өзін Құдай.
Алай-дүлей сезімің аласұрды,
арнасынан тасытып бар асылды.
Алатаудай көретін жанашырды
ақиығым, жаралған дара сырлы.
Басынан өткерген бұл алай заман,
қазақтың ертеңіне қарайлаған.
Ұлтымның ұлылығын ұлықтаған
айналдым аруағыңнан, Абай бабам!
Жүрміз ғой ойнап-күліп, сыр ақтарып,
жоспарды жасап алып, бір апталық.
Біреулер жетіп жатса мұратқа нық,
біреулер қалып жатар жырақтанып.
- Ескен Елубаев
- Дмитрий Иванович Писарев
- Мишель де Монтень
- Платон
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі