Ертістің бойы...

Ертістің бойы – ескі жұрт,
Қарауыл. Қара шаңырақ.
Есілдің бойы...
Кешкілік
Жұлдыздан алқа тағынад.

Ертістің бойы – ескі өлең,
Сол өлең қымбат бізге тым.
Есілдің бойы...
(Өспеген,
Жалғыз менің қызметім).

Ертістің бойы – ескі Оба,
Жидебай жырлы Күмбезім !
Есілдің бойы...
Астана!
...Тиіп кетпесің тіл – көзің!

Ертістің бойы – ескі Алаш!
Тәуелсіз ойдың мекені!
Есілдің бойы...
Ексе ағаш,

Бәйтерек болып кетеді...

Ертістің бойы – ескі арба,
Көнеден келген Керуен.
Есілдің бойы...
Достарға
Қосыла қалсаң - серуен...

Ертістің бойы – ескі індет.
(Дертіме дауа берші, Аллам?!.)
Есілдің бойы...
Ешкім жоқ,
«Ереуіл атқа ер салған!»

Ертістің бойы – ескі ауыл,
Естілік одан кеткен жоқ.
Есілдің бойы...
Дос, бауыр,
Ешкімге ешбір өкпем жоқ.

Ертістің бойы – ескі мұң,
Бояуы сіңген бойыма.
Есілдің бойы.
Кешқұрым.
Осы өлең келді ойыма.

---