Өлең, жыр, ақындар

Тербелік тіршіліктің...

  • 08.04.2017
  • 0
  • 0
  • 7239
Айнымас қасиетін мәңгі сақтап,
Келеді бар әлемді таң құшақтап.
Сәулелі сұлу күннің саусағынан
Шашылып жер бетіне алғыс әппақ.

Жамылған жағасына құрақ көрпе,
Беймаза бұрала аққан бұлақ та ерке.
Шағылып алтын сәуле күміс суға
Шомылды сұлулыққа шуақты өлке.

Көңілім мұны көріп болады асқақ,
Өмірін жатқандай бір жаңа бастап.
Күннің еміп шұрайлы сүт – сәулесін
Таулар жатыр денесін жалаңаштап.

Күн қандай! Керім өлке... керемет жаз,
Алаңсыз аспанымда әуелеп қаз.
Аз ғұмыр – жаз ғұмырды сезер ме екен,
Айтып жүр гүл біткенге көбелек наз.

Самал жел салқын ғана есіп өткен,
Тербейді табиғатты осы леппен.
Қызығын жарық күннің көтере алмай
Шулайды жан-жануар есі кеткен.

Бұл күннің ғажап еді хошы неткен,
Тұр едім тау басында есінеп мен.
Малынып күн нұрына жатты осылай
Тербеліп тіршіліктің бесігі еппен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір өлшемі (азан мен намаз)

  • 1
  • 0

Құдайға құл екенін күнде айғақтап,
Көрмеген тірі жанды бір ғайбаттап.
Оңаша ойға батып отырды қарт,
Жанында немересі жүрді ойнақтап.

Толық

Тәуелсіздік!

  • 0
  • 34

Еркіндігім.
Қасиеттім.
Қастерлім.
Өзің барда өзегімде жоқ шер мұң!

Толық

* * *

  • 0
  • 0

Жұлдыздардың жалынына Түн балқып,
Балбырайды, құшағында мұң қалқып
Сені еске сап айлы аспанның демінен,
Жұпар сезім тұрды аңқып.

Толық

Қарап көріңіз