Өлең, жыр, ақындар

Жауын

  • 23.03.2018
  • 0
  • 2
  • 26587
Көк шатырлап, жел қарпып,
Жайлар түсті жайнақтап.
Қап - қара сұр мұнартып,
Бұлт аспанда ойнақтап.
Қырыққан ешкі бүгежектеп,
Күзеген түйе тайрақтап,
Боранды бұршақ шүмектеп,
Жер су болды тайғақтап.
Құздардан құйды күңіреніп,
Сай - саладан ылайтып,
Сұрғылтым бұлты түнеріп,
Моланы езді шұнайтып.
Жадыраған жазғы күн,
Қоштасты бізге «мұң» айтып.
Арық, әлсіз наз - мұңын,
Жылады, шырқап шын айтып.
Қараңғы перде қанаты
Аспанды шалып, жерді алды.
Меңіреу ұйқы қуаты
Ұйтты жеңіп, елді алды.
Қышқыл уайым, ащы сөз,
Бойдағы сіңген терді алды.
Болжаған түс болып кез,
Ел ұйқысын енді алды.



Пікірлер (2)

Адина

Зор

Назым

Өте күшті

Пікір қалдырыңыз

Игілік

  • 1
  • 1

Самал жел, шалғын, жапырақ, балаусалы,
Ұшқан құс, жайылған мал, таудағы аңы.
Жапырлап қатар қонған халық пормы,
Ыңыранып жатқан мезгіл жайлаудағы.

Толық

Жайлау

  • 0
  • 0

Көк кілем қатипадай жасыл жайлау,
Қаз-қатар ауыл арты желі байлау.
Жайлаудың жаз мезгілін елестетіп,
Мақтаншақ мінезім бар жұртқа айқайлау.

Толық

Мейірбанның өтірігі

  • 0
  • 2

Жағалай Құрөзекті ауылым қонды,
Үй тігіп, жүк жиғанша ымырт болды.
Білге қара асынып аң іздедім,
Үйде нағып отырсың, Мекен сорлы.

Толық

Қарап көріңіз