Өлең, жыр, ақындар

Жауын

  • 23.03.2018
  • 0
  • 2
  • 27626
Көк шатырлап, жел қарпып,
Жайлар түсті жайнақтап.
Қап - қара сұр мұнартып,
Бұлт аспанда ойнақтап.
Қырыққан ешкі бүгежектеп,
Күзеген түйе тайрақтап,
Боранды бұршақ шүмектеп,
Жер су болды тайғақтап.
Құздардан құйды күңіреніп,
Сай - саладан ылайтып,
Сұрғылтым бұлты түнеріп,
Моланы езді шұнайтып.
Жадыраған жазғы күн,
Қоштасты бізге «мұң» айтып.
Арық, әлсіз наз - мұңын,
Жылады, шырқап шын айтып.
Қараңғы перде қанаты
Аспанды шалып, жерді алды.
Меңіреу ұйқы қуаты
Ұйтты жеңіп, елді алды.
Қышқыл уайым, ащы сөз,
Бойдағы сіңген терді алды.
Болжаған түс болып кез,
Ел ұйқысын енді алды.



Пікірлер (2)

Адина

Зор

Назым

Өте күшті

Пікір қалдырыңыз

Көңілім, неге алаңсың?

  • 0
  • 0

Көңілім, неге алаңсың?
Айтшы маған кімің жоқ?
Өмір бай ғой, кітап көп,
Тұрақтарсың, табарсың...

Толық

Гүл

  • 1
  • 0

Ұмытылып сенген гүл
Қалыпты кітап ішінде.
Ғажап! — Қиял қозғап тіл
Дедім қарап түсіне:

Толық

Көш - жөнекей

  • 0
  • 0

Жалындап шығыс жиек талауратып,
Күн шықты, жаздың таңы баяу атып.
Бозторғай көкке шықты күнді мақтап,
Көмекейі бүлкілдеп, қоңыраулатып.

Толық

Қарап көріңіз