Өлең, жыр, ақындар

Ұйқыма

  • 23.03.2018
  • 0
  • 0
  • 11174
Бадалғыр, батқыр тас ұйқым
Теңіздің терең түбіне.
Көзді кер, жанды жарымдап
Тұншықтырдың түнімде.
Енді тағы иектеп,
Еліткің келеді күнімде.
Қараңғы ұйқы, қас ұйқы,
Қабағым ашық, қалғытпа.
Қараңғы үйлі, қанқұйлы,
Заманың жоқ, албытпа.
Ауылымнан аулақ, жолама,
Басымды енді қаңғыртпа.
Қай ұйқым, қалың тұмансың,
Қалайша желім қумасын.
Жайдары жаным жарқылдап,
Қан қайнап, қайрат қузалсын.
Мен ояуда - ел ояу,
Қозғалсын жұрт, қуансын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кәне, шыдар қай майдан?

  • 0
  • 0

Өмірге өлген Алатау мен құба құм.
Тірілгендей көкті жарып шығады үн.
Өшкен жанды, өлген жерге жан кірді,
Қыр қозғалды, үнге тікті құлағын.

Толық

Ақын

  • 0
  • 0

Әулие құрмандыққа Аполлонға
Әзірге ақын керек болмағанда,
Қанымда әуре-сарсаң дүниенің
Ол жүрер байқалмастан батып шаңға,

Толық

Қарындастарыма

  • 1
  • 1

Айтылмай мынау сөзім қалған дағы,
Жоқ болса қыздың теңі - арман дағы.
Жігіттің сырт омынан іші аспаса,
Сол қызға бір қосылған «арлан дағы».

Толық

Қарап көріңіз