Өлең, жыр, ақындар

Біздікі

  • 24.03.2018
  • 0
  • 0
  • 4892
(Жалшы жыры)

Енді аттандым, ежелгі жау - бай, жуан
Шынжыр балақ, шұбар төс, нән адуын!
Аударамын, төңкеремін, арылтам!
Сорған жылан, теріс азу айуан.
Қанды сорған, еңбекті емген сұр сүлік,
Жанды жеген, елді құртқан жегі құрт.
Темірдейін тегеурінім, тепсіндім,
Тебем көтке, тазалаймын сыпырып.
Еңбегіммен, елді емумен мал жиып,
Мойнымнан бір түспеп едің шалжиып.
Малдан, жерден, елден қылам тып- типыл,
Қалған сақал өзіңдікі қаужиып.
Баяғыдан басындың да шайнадың,
Амалсыздан ашындым, азу қайрадым.
Жеттім, жауым, жағаластым жағаңа,
Міне саған, тап дұшпаным, таяғым!..
Ішкен қаның, жиған малың кімдікі?
Тапқан, баққан, күткен - күл мен күндікі.
Арамтамақ аластаймыз ауылдан,
Мал да, жер де, ел де, үкім де біздікі!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күйші

  • 0
  • 1

Қамаудың хан ауылы қыр жағында,
Аңқытып ақ орданың бір жағында.
Күйші отыр домбыраны дүрілдетіп,
Құмар қып тартқан күйдің ырғағына.

Толық

Аттанған азамат

  • 0
  • 0

Бозарып атты жазғы таң,
Қозғалып өрді жанды жан,
Қызарып шықты отты күн.
Баласы жамап тұрманын,

Толық

Жаңғырық

  • 0
  • 0

Аң орманда ұли ма,
Дабыл қаққан сырнай ма,
Шатырлай ма найзағай,
Сай жақта қыз жырлай ма —

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер