Өлең, жыр, ақындар

Құм

  • 29.03.2018
  • 0
  • 0
  • 2640
Құм менің құндағым ғой, бесігім ғой,
Өмірге бірінші ашқан есігім ғой.
Көктемде қозыменен бірге туып,
Ботамен ойнап бірге өсіп ем ғой.
Қиялды жетектейтін ерте күнге
Тыңдадым тасбақаның ертегін де.
Ызыңдап қурай әуел ән бастайтын
Өз сырып оңашада шертерінде.
Қарқылдап кәрі қарға сексеуілде
Айтатын көргендерін өз тілінде.
Айтатын сүрең жайын - сүргін жайын,
Айтатын қан төгіскен қырғын жайын.
Жататын өлген іздер, туған іздер,
Жататын қашқан іздер, қуған іздер.
Жаттадым соның бәрін, оқыдым мен
Жазғандай жүрегіме тоқыдым мен.
Естігем жылағанын бұлақтың да,
Естігем сыңсығанын құрақтың да.
Көргенмін қара түнде әлсіз жанған
Сәулесін алыстағы шырақтың да.
Сол сәуле кеткен алып мені алысқа,
Бермепті бір минут та демалысқа.
Кетіппін егде өмірін бастаппын да,
Кетіппін жас шағымды тастап құмға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кенен ақын үйінде

  • 0
  • 0

– Балалар, отырыңдар, дем алыңдар,
Шешейдің наны мен майын жеп алыңдар,
Түстеніп, асықпастан кетерсіңдер,
Қалаға содан соң да жетерсіңдер.

Толық

Ұмытпа, сәулем, сен оны

  • 0
  • 0

Жүзіңнен жуып күлкіңді
Жабады қайғы пердесін.
Жандырып жалын кеудеңді,
Жабырқайсың, сонда сен..,

Толық

Халық жырлайды

  • 0
  • 0

Байлар бізді тақаса тобамызға,
Ленин келіп шам жақты санамызға.
Қып-қызыл ту көтердің күн астында
Ағымыз да, сарымыз да, қарамыз да.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар