Өлең, жыр, ақындар

Қапалық

  • 07.05.2018
  • 0
  • 0
  • 12205
Жабырқап осы жалғаннан,
Жанға көңілім қалып тұр.
Жан дүниеге салып тұр,
Тәнге көңілім қалып тұр.
Тән шыдамай арып тұр,
Жұртқа көңілім қалып тұр.
Жұрт залымға нанып тұр,
Өтірік өрлеп күшейіп,
Шын жеңіліп, талып тұр.
Бақ дегенде байлау жоқ,
Оған адам танып тұр.
Тағдыр шіркін тап беріп
Тамағынан алып тұр.
Жала деген аңдушың
Тақымыңнан шалып тұр.
Бәле деген төбетің
Балтырыңнан қағып тұр.
Сауысқан, қарға, қара құс
Жемтігін андып бағып тұр.
Көре алмаған күншіл
Көңіліне мұның жағып тұр.
Әншейін бе дегенін,
Айызы әбден қанып тұр.
Жаны шығар жақынның
Көзінен жас ағып тұр.
Айыруға амал жоқ,
Арты қалай болар деп
Жүрегі от боп жанып тұр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көз керген қазақ батыры

  • 0
  • 1

Көз керген қазақ батыры,
Алысқа кеткен дағбыры.
Хан Кенедей ер қайда,
Шейіт боп кеткен тағдыры!?

Толық

Шортанбай мен Асан Бұғы айтысы

  • 0
  • 0

Замандасым, ей, Асан,
Тұрақсыз заман, ойласаң.
Бақ шіркінге мәз болма,
Тұрмайды баста байласаң.

Толық

Шортанбайдың өлер алдында қатын-бала, ел-жұртына арыздасып айтқан насихат сөздері

  • 0
  • 0

Мінеді ғаділ патша алтын таққа,
Иман бермей қалмайды көңілі аққа.
Шортанбай өзі тірі заманында
Сапар шегіп барып қайтты Семей жаққа.

Толық

Қарап көріңіз