Өлең, жыр, ақындар

Тұтқын

  • 30.06.2018
  • 0
  • 0
  • 7289
А. С. Пушкиннен аударма

Қараңғы, дымқыл қапаста,
Отыр ем, тордан сығалап,
Еркінде шалқып жас қыран,
Жем іздеп келді жағалап.
Қайғылы мендей жолдасым,
Қанатын жиып алды да:
Шоқыды қанды қалжасын,
Терезенің алдында.
Шоқиды ойып жемтікті,
Терезеге қадалды.
Ойласқандай менімен
Сарыла салды назарды.
Жер шенеп, көкті көксеген,
Есіркеп қырдың қыраны,
Назарымен шақырып,
Айтқандай болды мынаны:
— Біз еркін құс, күн жетті,
Бұлдырлап бұлтта ұшалық.
Жарысып желмен теңізде,
Асқардың төсін құшалық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұйқыма

  • 0
  • 0

Бадалғыр, батқыр тас ұйқым
Теңіздің терең түбіне.
Көзді кер, жанды жарымдап
Тұншықтырдың түнімде.

Толық

Біздің бақша

  • 0
  • 0

Біз жатқан жердің шары өрге қарай,
Кең дала, терең теңіз, таулар талай.
Отаны ұлы Одақтың социалдық,
Ордасы көркем Мәскеу — Кеңес сарай.

Толық

Сезік

  • 0
  • 0

Желсіз күні жиналып,
Тағы да бұлт торлады.
Қас тағдырым пәлесі
Тағы да басқа орнады.

Толық

Қарап көріңіз