Өлең, жыр, ақындар

Тұтқын

  • 30.06.2018
  • 0
  • 0
  • 6910
А. С. Пушкиннен аударма

Қараңғы, дымқыл қапаста,
Отыр ем, тордан сығалап,
Еркінде шалқып жас қыран,
Жем іздеп келді жағалап.
Қайғылы мендей жолдасым,
Қанатын жиып алды да:
Шоқыды қанды қалжасын,
Терезенің алдында.
Шоқиды ойып жемтікті,
Терезеге қадалды.
Ойласқандай менімен
Сарыла салды назарды.
Жер шенеп, көкті көксеген,
Есіркеп қырдың қыраны,
Назарымен шақырып,
Айтқандай болды мынаны:
— Біз еркін құс, күн жетті,
Бұлдырлап бұлтта ұшалық.
Жарысып желмен теңізде,
Асқардың төсін құшалық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыбырлақ

  • 1
  • 5

Көңілім қорқақ,
Тілім шорқақ,
Мінсіз емес бозбала!
Өнерім аз,

Толық

Жас жалшыға

  • 0
  • 0

Туғанда алғаш анаңнан,
Балапан едің ақ үрпік.
Құндағың тері, саламнан,
Жеткіншек едің жез кірпік.

Толық

Үмітке

  • 0
  • 2

Үмітім-ау, Үмітім,
Сағындым - ау күні - түн.
Кім қолында отырсың?
Көзімдегі жанарсың,

Толық

Қарап көріңіз