Қырқыншы жылдардағы бесік жырынан
- 1
- 2
«Кебін киген өледі,
Кебенек киген келеді»,
Майданға көкең кеткенде,
Осылай бәрі деп еді.
Ақынды ақын оятпаса, болмайды
Ақынды ақын оятпаса, болмайды,Ақынды ақын таяқтаса, ол - қайғы.
Ақынды ақын сүйемесе, болмайды,
Ақынды ақын күйелесе, ол - қайғы.
Ақынға ақын басынан-ақ жуық-ты,
Барлық ақын бір анадан туыпты.
Ақынға ақын адал болсын әмәнда,
Ақынға ақын арам болса, жаман да...
Ақынға ақын, ете көрме пенделік!
Ақын, ақын! Пенделікті жөнделік!
Пікірлер (3)
Пікір қалдырыңыз
Кейіме, інім
- 1
- 2
Кейіме, інім,
Сен тартқан мұңды мен емгем,
Кеткенмін сосын,
Өзімді-өзім жебеумен.
Соқ, жүрек!
- 1
- 7
Қалай-қалай соғады, қан-жүрегім?!
Соғасың, әлі өмірің бар білемін.
Дем ала «әй, байғұсым, дем ала ғой.
Бұл тірлікте құм арым қанды менің.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Інжу
Жақсы екен -
Нұрислам
Прпр патапим -
Аю
Кринж -
✋
болады
Кұпия
Күшті ән екен
Аружан
Күшті өлең екен