Өлең, жыр, ақындар

Құс қайтқанда

  • 23.08.2018
  • 0
  • 0
  • 4786
Жырға ораушы ең, қаласаң, құла түнді,
Қабақ түйсең, қара жел тұратын-ды.
Жақсы көрген кезіңде дүниені
Жанарыңа жасыл жас тұнатын-ды.
Ерлік жырмен шығардың шын атыңды,
Ескіртпедің ежелгі мұратыңды.
Елі-жұртың іздейді енді бүгін
Ерте кеткен еркелеу бір ақынды.
Ағыл-тегіл жас төксе сұлаған қыр,
Арық-сайға қайғылы тұнады ән бір.
Ақиқаттың айнасы сынған күні
Жыла, шуақ! Жыла, жер! Жыла, жаңбыр!
Кім тоқтатқан уақыт дөңгелегін.
Кімдер көрді мәңгі шам сөнбегенін.
Қыстың соңы, көктемнің басы болып
Құс қайтқанда жазылды-ау соңғы өлеңің...
Аққу қанат, қаз дауыс қаңқылдаған
Самалынан сандал тау салқындаған,
Сазы бөлек, сал ақын, алыс жаққа
Сағынсын деп кеттің бе халқың, далаң.
... Сазы мұңлы қоқыр қаз ұшты айналып,
Қанатына қажымас күш байланып!
Қарап тұрмын, әлде ақын кетті ме деп
Жылда келіп тұратын құсқа айналып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нан мен күн

  • 0
  • 0

Ақ күлшеге қол созады балбөбек,
Алтыннан да, гауһардан да ол бөлек,
Ақ аспандай дастарқанды ашады
Күн сияқты қып-қызыл нан дөңгелек!

Толық

Нысап

  • 0
  • 0

Минут сайын сезінем бақыт дәмін,
Қуанышқа толады уақыттарым.
Айналамның бәрінен бақыт көрем,
Арайланып тұрғанда атып таңым.

Толық

VII бөлім

  • 0
  • 0

Жапырақтар, әр түрлі ән құрарсыңдар,
Алдарыңда әр түрлі тұрар сындар.
Нәзіктерім, сендермен сырласайын,
Менің нәзік жанымды ұғарсыңдар.

Толық

Қарап көріңіз