Өлең, жыр, ақындар

Шағанның жағасында

  • 23.08.2018
  • 0
  • 0
  • 2329
Ертеңгі сыйды кім білген,
Бір күнін, артық бір күннен.
Көрмеген Шаған, мінекей,
Жағаңа келіп тұрмын мен.
Салыпсың өрнек нақыштап,
Адаммен адам қатыспақ.
Осылай қарай жүрерде,
Сәлем де деген Ақұштап.
Өрілді өзің дегенде ой,
Төмендей көрме, төмендей.
Сызылып ағып жатырсың,
Ақын қыз жазған өлеңдей.
Айдынға нұрын шашыпты ай.
Толқисың үнсіз ғашықтай.
Адамдар өтер асығып,
Ағарсың өзің асықпай.
Шымырлай аққан Шағансың,
Қандай жан саған тағар сын?
Ұрпақтар өтер ауысып,
Айнымай өзің ағарсың.
Қандай боп келер сол кезең,
Керім ең неткен, кербез ең.
Аға бер, Шаған асықпай,
Керек қой елге, жерге өзен.
Түсіне бермес оны әркім,
Тұнығындайсың жанардың.
Таланттар берген тамаша,
Суы да ерке Оралдың.
Кейін бе, әлде ерте ме,
Қажетсің туған өлкеге.
Өлшеулі өмір — жағада...
Еркеле, Шаған, еркеле!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балкондағы гүл мұңы

  • 0
  • 0

Қалайша қырда өскен боп түс көрмейін,
Қалайша оянғанда тістенбейін.
Таңғы нұрға тапшы екен батыс балкон,
Күннің нұры түседі түстен кейін.

Толық

Ақпан айы

  • 0
  • 0

Қалайша іздемейін, жоқтамайын?
Қарасам,
Мұңаяды бақта қайың.
Аппақ қарын төсейді жүрегіме

Толық

Замандар заңы

  • 0
  • 0

Түркістан. Тұран. Бір кезде тұлғалы мекен,
Тұнығындай қайнардың мұңданып өтем.
Туған жерге деген бұл махаббатпен
Мың жыл бұрын біз неге тумадық екен?!

Толық

Қарап көріңіз