Өлең, жыр, ақындар

Алатау – достық күмбезі

  • 03.09.2018
  • 0
  • 0
  • 7538
Тау жайлы ақын қалай толғансын жай,
Ойларым тасқындайды жолға сыймай.
Алыстан Алатауым жалт қаратар
Мызғымас достығымның ордасындай!
Шоқысы жете жаздап күн көзіне,
Үйіріп жердің шарын күнде өзіне.
Тыныштық туын биік тұрған ұстап
Қызыққан жұрт осынау күмбезіне.
Бар шығар талай күмбез жер бетінде,
Дәл мұндай айшықтар жоқ келбетінде.
Күмбірлеп «Аврора» үніменен
Ерлікке ол өзін үлкен белгі етуде.
Бұл күмбез жайында бар ел біледі,
Соғып тұр сол күмбезде жер жүрегі.
Бойында оның асқақ жарқырайды
Достықтың таңғажайып белгілері.
Достыққа апаратын жол басындай
Әлемде биік күмбез бар ма осындай?!
Алатау арқа сүйер әкем бейне,
Ол әрі тағдыры бір жолдасымдай.
Сәулесін төгілдіріп жаға, жалға,
Тамылжып көкжиектен таң атарда.
Тиердей төбем көкке биіктеймін,
Қарасам асқақтаған Алатауға.
Қашан да арқау болған асыл жырға,
Сап қырлы ғасыр сыры жатыр мұнда.
Достықтың қолмен қойған нүктесіндей,
Сүйемін,
Тауым,
Түйір тасыңды да!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қос бұрым

  • 0
  • 0

Сияқтанып арқамдағы қос бұрым,
Екі ел бүгін бір арнаға қосты үнін.
Ортақ күннің шұғыласына оранып,
Жалғасса екен достығым!

Толық

Түркістан

  • 0
  • 0

Толассыз күндер өтеді кіл,
Өтеді айлар, өтеді жыл.
Қаратаудан асырып көшіп,
Үдере көшкен Бабалардың —

Толық

Қыран жеткен

  • 0
  • 0

Жетіпті биігіне қыран бүгін,
Көрсетер қыран солай қырандығын.
Туған жер мәпелеген түлек үшін
Ақын да ағыл-тегіл құяр жырын.

Толық

Қарап көріңіз