Өлең, жыр, ақындар

Алаң – теңіз, адам – толқын

  • 03.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2147
Қызыл алаң!
Тас көше түзу кеткен,
Қызыл нұр қыз жүзінде сызылды еппен
Жұлдызы Кремльдің жарқыраса,
Москва құшағына қызу жеткен.
Тынбайды жұрт ағылып текше жерде,
Есеп жоқ тықылдаған өкшелерде.
Алаулап бара жатыр алуан жүздер,
Жарасып еркелігі өскен елге.
Шырағы Кремльдің жағылғанда,
Құбылар ұқсап меруерт,
Лағылдарға.
Қарашы,
Адам - теңіз,
Адам — толқын,
Ерсілі-қарсылы боп ағылғанда.
Әкелсе мұнда бастап түзу көше,
Шомылар шұғылаға жүзің неше.
Шып толған бейбіт күннің шуағына
Секілді Қызыл алаң –
Қызыл кесе.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әкеме хат

  • 0
  • 0

Жүр ғой бала қала жақты мекендеп,
Бір биіктен бір биікке жетем деп.
Маза да жоқ көңілімде күні-түн,
Тірлігімде түк бітірмес пе екем деп.

Толық

Мен неге кеш ұқтым...

  • 0
  • 0

Барады бұлттарды кешіп күн,
Сәулесі жер бетін есіп мың.
Далада еркіндеп өсіппін,
Жыл озды мен біраз кешіктім.

Толық

Болғар қызы

  • 0
  • 0

Аспан — теңіз,
Бұлт — толқыңдар аунайды.
Жамырасып,
Қақтығысып, қаулайды.

Толық

Қарап көріңіз