Өлең, жыр, ақындар

Алаң – теңіз, адам – толқын

  • 03.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1931
Қызыл алаң!
Тас көше түзу кеткен,
Қызыл нұр қыз жүзінде сызылды еппен
Жұлдызы Кремльдің жарқыраса,
Москва құшағына қызу жеткен.
Тынбайды жұрт ағылып текше жерде,
Есеп жоқ тықылдаған өкшелерде.
Алаулап бара жатыр алуан жүздер,
Жарасып еркелігі өскен елге.
Шырағы Кремльдің жағылғанда,
Құбылар ұқсап меруерт,
Лағылдарға.
Қарашы,
Адам - теңіз,
Адам — толқын,
Ерсілі-қарсылы боп ағылғанда.
Әкелсе мұнда бастап түзу көше,
Шомылар шұғылаға жүзің неше.
Шып толған бейбіт күннің шуағына
Секілді Қызыл алаң –
Қызыл кесе.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түтін...

  • 0
  • 0

Түтін.
Көгілдір аспанды қаптаған,
Түтін, жалыны жанды аптаған.
Ұнаттым ошақтан ұшқан түтінді,

Толық

Қарауытты

  • 0
  • 0

Көбіне тудырса да жатқа күдік,
Әлдеқайда алысқа аттап үміт.
Жүретін сол құлыны соқа сүйреп,
Қарғадай боп қалқиып атқа мініп.

Толық

Солдат биі

  • 0
  • 0

Қандай әсем айлы, жарық,
Самал ескен жазғы таң.
Ерке қызды еске салып
Күлімдейді ақ шолпан.

Толық

Қарап көріңіз