Өлең, жыр, ақындар

Шырын

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2535
Қарлығаш қанатындай дірілдеген,
Қос өзен жарыса аққан Шырын деген.
Сұлу үнді күлкідей сыңғырлайды,
Жасырып жатқан жоқ қой түгін менен.
Жолаушы емен бір жүрген көлденеңнен,
Әкелдім, жұрт, көрімдік мен де өлеңнен.
Қарындас деп қарсы алдың ұйғыр – қазақ,
Қаракөздер өңшең бір дөңгеленген.
Еліңнің ерте естігем ертегісін,
Назгум мұңы талайдың өртеді ішін.
Аңсап келдім алыстан арманымдай,
Тамылжыған тәтті әнді шертемісің.
Шертемісің Шырынның тамаша әнін,
Нөсердей басып өтер дала шаңын.
Ән тербетіп көңілді шаттандырып,
Жақсы-ау, шіркін, жаныңнан тараса мұң.
Өнеріңе мен қалай таласамын,
Әнсіз, жырсыз, өлеңсіз аласамын.
Сүмбідейін сұлу жер Шырын елі,
Ән қоссам дутарыңа жарасамын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түн бүркеп қарашығын

  • 0
  • 0

Туып-өскен мекенім,
Көзім көрген,
Ақ сүтіңнен нәр алдым әзің берген.
Оралған елге осынау перзентіне,

Толық

Ақ аймақтың аруы

  • 0
  • 0

Кең дала!
Көк теңіздей көсіліпсің,
Не көрдім сол даладан,
Не сыр ұқтым?!

Толық

Өзендердің — домбыра

  • 0
  • 0

Аяулы ел бұл далаға гүл өсірген,
Гүлжамалдай мақташы қыз өсірген.
Қайсар ел бұл қашан да қиындықпен,
Беті қайтып көрмеген күресуден.

Толық

Қарап көріңіз