Ауылдан шықпай қалған дарындармыз
Мінекей, біздің жалған түгесілді,Алдың ба бұл өмірден үлесіңді.
Өшіріп бір есімді бұл жалғаннан,
Өшпейтін тарих жазды бір есімді.
Көшкенбіз күні кеше ауылдан біз,
Ауылды үзбей сосын сағынғанбыз.
Рахатқа өзімізше батып жүрген,
Бәріміз боқ тасыған қарындармыз.
Жас кезде жанған оттай жалындадық,
Ешкімге бас имедік, бағынбадық.
Өзгенің тілін алмас өзімшіл боп,
Пәлеге неше түрлі арындадық.
Жастықпен мастықтанда арылғанбыз,
Жуасып барлығына бағынғанбыз.
Лап етіп сөнген шамдай.
Атағымыз,
Ауылдан шықпай қалған дарындармыз.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Баянсұлу
Өте керемет екен маған қатты ұнады -
Димаш Қ
қызық ертегі екен -
Мен
Шынымен де әдемі -
Каусар
Өте керемет -
Ок
Ок
Айбек
Ауылым, алтын бесігім... , жарайсың.