Өлең, жыр, ақындар

Жүрек демін алғанда

  • 18.04.2015
  • 1
  • 3
  • 32466
Сандалғаны-ай санамның сан бөлініп,
Тамырымда тулайды қан желігіп.
Бара жатыр көлшіктер көлге айналып,
Бара жатыр төбелер тау көрініп.
Құмды құшқан қу тақыр баққа айналып,
Суық аяз күйдірген оттай қарып,
Әлсіз жүрек әл жиып алатындай,
Аракідік лып етіп, тоқтай қалып.
Тас көшеге табанмен сына қағып,
Қайда асығып барады мына халық?!
Абыр-сабыр ағылған адамдарға,
Айғай салғым келеді тұра қалып.
Көшелер де теңселіп баратқандай,
Машиналар шоршиды шабақтардай.
Бәрі қалқып барады сағым болып,
Барлығын да сағымнан жаратқандай.
Сағыммен сағым боп, еріп барам,
Көңіл сұрар пенде жоқ келіп маған.
Анда-санда көзімді бір ашқанда,
Алатаудың ақ басын көріп қалам..



Пікірлер (3)

Мадина

маған қатты ұнады

Рарара

Өте кушты жыр емес екен

Пікір қалдырыңыз

Жарығым-ай!

  • 1
  • 4

Жарығым-ай!
Тұман торлап жүзіңді қалды ма-ай!
Деуші еді ғой:"жалғыздың жары құдай"
Неге таси береді жаным ұдай?!

Толық

Аласарып Ай батқан

  • 1
  • 5

Аласарып Ай батқан,
Ай батқанда, аймаққа,
Жұлдыз шоғын жайнатқан.
Аумайды бір құс жолы,

Толық

Қыс келген күні

  • 1
  • 11

Тысқа шықсам,
Күн шыңылтыр, қар жауған.
Ызғар, аяз атырылып бар маңнан,
Асып анау асқар-асқар таулардай,

Толық

Қарап көріңіз