Оян менің жүрегім

Оян менің жүрегім

Оянсаңшы қу қызыл ет, дүрсіл қағып,
Тас жүректің қапасы, болды ау тамұқ.
Кешегі ақын, сөліңді тауысқан ба,
Сия орнына қаламын қанға малып.

Қызылала сиямен өлең жазып,
Оятпақшы болып еді дабыл қағып.
Қайран жұртын, Қазағын ойға алып,
Енді бірі зар иледі қайғы бағып.

Оянсаңшы қу жүрек, тулап, жанып,
Жанбай тұрған жүректерге жалын салып.
Әр жүректе үміт отын жағу үшін,
Өле-өлгенше шапқыла жаныңды салып,

Ұланғайыр далаға қазық қағып,
Сақтап қалған бабаларың жанын салып.
Ал сен болсаң әлі күнге ес жия алмай,
Шала жансар жатырсың діріл қағып.

Оян менің жүрегім, оян енді,
Оянатын, оятатын кезің келді.
Көкірекке шуақ болып сәуле төгіп,
Оянбаған жүректерді, оят елді.

---