Өлең, жыр, ақындар

Ай сығалап әйнектен

  • 07.12.2018
  • 0
  • 0
  • 1609
Кейбір кезде көңіл жүдеп,
Қайдағы бір қайғы өпкен.
Қыр самалын аңсаймын кеп,
Аймалайтын жайлы еппен.
Белгісіз бір сағыныш билеп,
Ай қарайды әйнектен.
Ай сәулесі жүзін бояп,
Әндетеді бойжеткен.
Шақтарымда қиял толқып,
Тұңғиыққа ой кеткен,
Сергітетін сезіміңді,
Болмапты ғой той көптен.
Саусаққа ұқсап тырсылдатқан,
Жапырақ па еді әйнектен...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сырымды айтам

  • 0
  • 0

Сенен өзге —
Жақынды мен таппадым,
Содан болар шаужайыңа қақпадым.
Сұлу аттай сүзілдіріп жалынды,

Толық

Шыңдағы шопан

  • 0
  • 0

Жатқанда құс қиқулап енді қонып,
Көктемге бір ерекше белгі болып,
Сәйгүліктер сабылған даласында
Мәз боп қайттым баладай,

Толық

Баянтау

  • 0
  • 0

Неге оны Баян-жүрек атады екен,
Осынау тау жанға жылы ата мекен.
Бір кезде бабам көшкен қара нардай,
Созылып кеп жазыққа жатады екен.

Толық

Қарап көріңіз