Өлең, жыр, ақындар

Сен өлген күн

  • 15.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1852
Сен өлген күн,
Көзіңде Ай-нұр сөнген күн,
Өзіме қайғы төнген күн,
Сезімді мәңгі көмген күн.
Есімде
Күлкің, ақ жүзің
Іздеген бейнең бақ ізін
Наурыздың нәркес кешінде
Адыра қалды-ау арманың
Несіне?
Қайырым қатпай тағдырым,
Жазылмай жанда сан жырым
Иесіне.
Жете алмай жолда жыртылды,
Сағыныш сартап құртылды.
Сен өлген күн
Қиылып түсті қанатың,
Күтті ме жұмақ жәннаты
Бұлқынып жаның іргемде,
Жұлқынып тәнің бір демде.
Ұйқыда кейпің сәнді ме?
Көзінді жұмдың мәңгіге.
Өзіме қайғы төнген күн –
Сен өлген күн.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сезімім жанарымда жағыла мың

  • 0
  • 0

Сезімім жанарымда жағыла мың
Бір жүрген сол күндерді сағынамын.
Көңілде қуаныштан мұңым басым,
Сен неге көрінбейсің, табынарым?

Толық

Сезімім жоқ өзіме, еш пендеге

  • 0
  • 0

Сезімім жоқ өзіме, еш пендеге,
Бітірмеген істерім бастан да асар.
Өмір қысқа жетпейді бес күнге де,
Мүсінші аға арманын тастан қашар.

Толық

Күнәм болса, сүрлеген

  • 0
  • 0

Күнәм болса, сүрлеген,
Кінәм болса білмеген,
Күнім болса сүрмеген,
Түнім болса кірлеген,

Толық

Қарап көріңіз