Өлең, жыр, ақындар

Сен өлген күн

  • 15.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1974
Сен өлген күн,
Көзіңде Ай-нұр сөнген күн,
Өзіме қайғы төнген күн,
Сезімді мәңгі көмген күн.
Есімде
Күлкің, ақ жүзің
Іздеген бейнең бақ ізін
Наурыздың нәркес кешінде
Адыра қалды-ау арманың
Несіне?
Қайырым қатпай тағдырым,
Жазылмай жанда сан жырым
Иесіне.
Жете алмай жолда жыртылды,
Сағыныш сартап құртылды.
Сен өлген күн
Қиылып түсті қанатың,
Күтті ме жұмақ жәннаты
Бұлқынып жаның іргемде,
Жұлқынып тәнің бір демде.
Ұйқыда кейпің сәнді ме?
Көзінді жұмдың мәңгіге.
Өзіме қайғы төнген күн –
Сен өлген күн.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дүниенің дым болмай думандары

  • 0
  • 0

Дүниенің дым болмай думандары,
Дарбазадай қалаға сыя алмаймын.
Қабағымды ұғынғыш туғандары,
Ашық-шашық, ауылды қиялдаймын.

Толық

Күзгі Алматы

  • 0
  • 0

Күз келгенде Алматы жабығады.
Жылу таппай, суыққа бағынады.
Ол да жазған қыздардай бірді сүйер
Алатауын еңкеймес сағынады.

Толық

Кезігерміз екеуміз жолда қандай?

  • 0
  • 0

Кезігерміз екеуміз жолда қандай?
Тәңір өзі бұйырып, қолдағандай.
Жан-тәнімді жандырған қайран сезім,
Жоқ боларсың бір күні болмағандай.

Толық

Қарап көріңіз