Өлең, жыр, ақындар

О, капитан! Капитаным!

  • 17.03.2019
  • 0
  • 2
  • 8532
О, капитан! Капитаным!
Не сұмдықтан өткен ек,
Қазына тауып,
Қарсы тұрдық дауылменен бетпе-бет.
Қалың нөпір,
гавань күтіп,
қоңыраулатып төңірек,
Жабыла бір қарайды кеп,
сенің кәрлі кемеңе!
Жүрек, жүрек,
жүрек,
жүрек, алайда,
Жан тапсырған палубаңда
бара жатыр қан ойнап,
О, каптиан! Капитаным!
Шаттануда жағалау,
Дабыл тулар...
Тұршы орныңнан!
Бәрі соның саған-ау!
Венок гүлдер, халық саған ұмтылған,
Саған,
Саған арналуда,
барлық жүздер нұр тұнған.
Қолыма әкеп басынды қой,
әкем, менің мақтаным!
Жоқ, бұл түсім,
Сенің суық, сұлқ түсіп жатқаның!
Еріндері қимылсыз,
капитаным қатпады үн,
Сезінбейді қолымды,
үнсіз әлсіз, жатбауыр,
Жауынгер, жалғыз кемесін,
Гаваньға дейін жеткізген,
Қазынасын халқына,
дауылдан аман өткізген,
Шаттаныңдар жағада,
дуылдаңдар, не етейін,
Палубаны ол өлген,
Мұңмен шолып өтейін.



Пікірлер (2)

Айсана

Мұқағали Мақатаевтың О, капитан! Капитаным! өлеңі ұнады

Алма

О, капитан! Капитаным! супер

Пікір қалдырыңыз

Не пайда күрсінгеннен, өкінгеннен

  • 1
  • 3

Не пайда күрсінгеннен, өкінгеннен,
Не пайда дәтке қуат бекінгеннен,
Алайда, емханада көз жұмғаннан,
Жақсы еді ғой майданның өтінде өлген.

Толық

Аққулар ұйықтағанда

  • 2
  • 77

Өзен де жоқ сыймаған арнасына,
Жылға да жоқ даламен жалғасуға.
Таста тұнған жаңбырдың тамшысындай,
Қалай біткен мына көл тау басына?!

Толық

He деген керемет күн

  • 0
  • 4

He деген керемет күн!
Жаныда бәрі даяр не керектің:
Көрінеді гүлдерің бүр жарғаны,
Естіледі ұшқаны көбелектің.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар