Өлең, жыр, ақындар

Мен қалайша қарасудай тынармын

  • 21.03.2019
  • 0
  • 0
  • 914
Жүрегім әлі ұрып тұрса,
Қаным әлі жүріп тұрса
Қара судай тына қалу оңай ма,
Оны қалай дей қоярмын қолайлы?
Адамға адам алыс емес қашанда,
Біреулер бар туған мәңгі жасауға.
Маған сонау Қара Қыпшақ Қобыланды
Келген басып он ғасырлық жолдарды
Ең жақыным, ең қимасым секілді.
Ең асылым, ең сыйласым секілді.
Қарашы, әне айбарлы - ақ емес пе?
Жапа-жалғыз жау тосып тұр белесте!
Бурылын қара астында шапшып ойнаған,
Көрсем деп тұр күркіреген майданды.
Кіреді қазір қап-қара бұлтқа қайнаған,
Ағызып қанды, салады жауға ойранды.
Күн батса да, ол батпайды, сөнбейді,
Қас қарая өзі де қан боп қайтады.
Қыз Құртқасын құшақтап қана отырып,
Қиналғанын күбірлеп қана айтады.
Ал Құртқа ше?
Қара көзі мөлдіреп,
Сүйейді де сүйгенін,
Көрсетпейді көлегейлеп ақ жүзінің
Ыстық жасқа күйгенін...
Мен қалайша ойламаспын бұларды,
Мен қалайша қарасудай тынармын?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаңбыр

  • 0
  • 0

Күркірете көгімді
Көк ала бұлт сөгілді.
Отты көзі жалтылдап,
Бір шолып қап жерімді

Толық

Адам

  • 0
  • 0

Ғашықпын әманда, ынтықпын
Көңілінің күні бар адамға.
Қыздырса ол әулетін бір жұрттық.
Жылуы жетпей ме маған да.

Толық

Сөнген шырақ

  • 0
  • 0

Қара орманда, қара түнде,
Қара түнек қойнында:
Отыр бір шал жағып шырақ,
Ескі тасбих мойнында.

Толық

Қарап көріңіз