Өлең, жыр, ақындар

Кел, жылдарым!

  • 21.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1500
Декабрьдің соңғы күнін жаптым мен,
Қонақүйдің соңғы есігін жапқандай.
Жаңа жылдың тұңғыш күнін аштым мен.
Жалтыңдаған жарықтардан жасқанбай.
Жарқырай бер, жылдың басы жаңа күн,
Жалтылдасын әйнектері үйлердің.
Жарыққа мен жарық болып қараймын,
Қара шыны көзілдірік кимеймін.
Неге керек көзіңді күңгірттеп,
Жасырыну көлеңкеде жарықтан.
Осы біздің күн емес пе анықтап
Бар ғажабын бұл жаһанның танытқан!
Күнім, Күнім, менің өткен күндерім,
Өмірімнің отты бөлшектеріндей.
Мен сендермен әрқашанда біргемін,
Бір жасаймын еткенімнен бөлінбей.
Кел, жылдарым, менің жаңа жылдарым,
Менің ұрпағымның жарқын күндері!
Мен сонау кешеден келдім бүгінге,
Мен сонау ертеңменен де біргемін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұрмын мен құшақтап

  • 0
  • 0

Айқайлап немерем дүниеге келгенде:
– Мен? - деді ол, - иесі бұл жарық ғаламның,
Ризамыз, боташым, біз сені көргенге,
Жасасын, ұрпағы шаршаған адамның!

Толық

Дос портретіне

  • 0
  • 0

Апырым-ау, жоғалттым ба осы адамды,
Өзіммен бір туғандай дос адамды.
Жалаудай жалт-жұлт ойнап тұр еді ғой,
Қалайша көз алдымнан өше қалды.

Толық

Тынықсын, тимеңдер адамға

  • 0
  • 0

Шаршаған адамның ажарын
Көре алман қиналмай ішімнен.
Тартқанмын өзім де азабын,
Түсінем, бәрін де түсінем.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар