Өлең, жыр, ақындар

З. С. Кедринаға

  • 22.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1036
Тап кеше ғана саналушы едік жасқа біз,
Әлі өшкен жоқ қой сондағы біздің басқан із.
Шуылдап келдік сыбаға сұрап өмірден,
Тап болмасақ та дап-дайын тұрған асқа біз.
Шуылдап келдік.
Жас болып келдік өмірге.
Зәредей арам дағымыз жоқ-ты көңілде.
Бір ғажап сенім серігің еді сенің де,
Сол ғажап сенім - серігім болды менің де.
Ей, жолдас, деуші ек –
Ең жақсы көрген адамға,
Айрылмас дос боп кететін едік табанда.
Ең жақсы жолдас болған соң серік саған да,
Сол жақсы жолдас серік боп кетті маған да.
Есіңде бар ма, Тайырмен қалай таныстық?
«Жолдаспыз» дедік,
Айрылмастай боп табыстық.
Бір үзім нанды бөліп жей бердік үшеулеп,
Ашыға қалсақ көрмедік оны намыс қып.
Бір шырақтың - ақ жарығы бізге жететін,
Сол шырақпен - ақ жарқырап әр түн өтетін.
Сондағы қатар отырып жазған жырымыз
Барлық достарға жарысып қатар кететін.
Есіңде бар ғой - Мұқаңменен таныстық?
«Жолдаспыз» дедік, айрылмастай боп табыстық.
Мен іні болдым, сен қарындас болдың ағаға
Айырмақ бізді болғандарменен шабыстық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын — батыр

  • 0
  • 0

Отырды ақын ойға батқан
Өлең мен жыр толған үйге,
Ұшқыр қиял қанат қаққан
Тыңнан дастан көтеруге.

Толық

Күлкінің туы құламай

  • 0
  • 0

Күлкі де ортақ ұққанға,
Күлкісіз бізге күн қайда.
Күлімдеп адам шыққанда
Жадырап жаның тұрмай ма.

Толық

Арман

  • 0
  • 0

Терем деп жырдан жұлдызын,
Үңіле берем тереңге.
Созамын тынбай қолымды,
Жатқандай жақын көрем де.

Толық

Қарап көріңіз