Әке жыры
- 0
- 0
Көз тоқтатып бірінші рет
Қарады да ұлым маған,
Әнтек қана күлімсіреп,
Созып қалды қолын маған.
Ұмытпа, сәулем, сен оны
Жүзіңнен жуып күлкіңдіЖабады қайғы пердесін.
Жандырып жалын кеудеңді,
Жабырқайсың, сонда сен..,
Тұнжыраған тұманнан
Жалт еткендей бір жарық.
Көз тігіп саған бір адам
Кетеді тағы жоғалып...
Кірпігің әлсіз ауырлап,
Көзіңді, сәулем, жабады,
Ішінде жалын лауылдап,
Мөлдіреп жас боп ағады...
Ұмытпа, сәулем, сен оны,
Оқтын – оқтын есіңе ал.
Ұмытар болсақ өлгенді,
Тірліктің бізде несі бар?!
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Жалған мақтаушыларға
- 0
- 0
Апырым-ау, бұл не, мақтау ма,
Сенемін деуге сияр ма?
Тірідей әлде жоқтау ма,
Жоқтауға кісі қияр ма?
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Анонимдік комментатор
жақсы баға бел -
•••:)
Маған керек табылды -
Мөлдір
Бұл кітап Қай жылы жазылған -
Айупр
Неге п ға
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі