Өлең, жыр, ақындар

Арман

  • 23.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2058
Айсыз түн, тынық алаңсыз аспан,
Тартады күңгірт қалғыған орман.
Сездірмей жанға аяғын басқан
Келеді жым-жырт ақсағыш арман.
Оятты желді ұйқысыз арман:
− Көрдің бе, қайда сүйгенім менің?
− Естіп ем күндіз әндерін салған,
Білмедім бірақ, мекенін оның...
Аңсағыш арман ілгері кетті,
Қайтадан жел де ұйқыға батты.
Сол кезде бір ән талмаурап жетті,
Жалт етіп арман қанатын қақты.
Айсыз түн, тынық, алаңсыз аспан.
Жай ғана демін алады орман
Әзірдей кәзір бастауға дастан,
Сүйгенін тапқыш, ізденгіш арман.

1955



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сөз туралы

  • 0
  • 0

Сөз қандай бай, білем соның қаншасын
Жатып тұрып санадым.
Әрбіреуін қолыма ұстап үңіле
Асыл тасша қарадым.

Толық

Химияға байланысты бірер сөз

  • 0
  • 0

– Жырлаңызшы, - деп маған химияны,
Жас редактор жалынып қиылады.
Бастаңызшы, тек аға, саспаңызшы,
Өлең сонда оп-оңай құйылады.

Толық

Ой үстінде

  • 0
  • 0

«Революция не берді маған?» деген
Зор сұрақ міні алдымда тұр көлденең.
Соған жауап беруге жасқанамын
Аз сөзбенен қып-қысқа өлеңіммен.

Толық

Қарап көріңіз