Өлең, жыр, ақындар

Арман

  • 23.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2189
Айсыз түн, тынық алаңсыз аспан,
Тартады күңгірт қалғыған орман.
Сездірмей жанға аяғын басқан
Келеді жым-жырт ақсағыш арман.
Оятты желді ұйқысыз арман:
− Көрдің бе, қайда сүйгенім менің?
− Естіп ем күндіз әндерін салған,
Білмедім бірақ, мекенін оның...
Аңсағыш арман ілгері кетті,
Қайтадан жел де ұйқыға батты.
Сол кезде бір ән талмаурап жетті,
Жалт етіп арман қанатын қақты.
Айсыз түн, тынық, алаңсыз аспан.
Жай ғана демін алады орман
Әзірдей кәзір бастауға дастан,
Сүйгенін тапқыш, ізденгіш арман.

1955



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір білгір туралы

  • 0
  • 0

«Білемін өзім, өзім де!- »
Дейтұғын әркім кезінде.
Жұмысы жатса тоңазып,
Лапылдар жалын сөзінде.

Толық

Правдаға

  • 0
  • 1

Мен бала едім тұңғыш сені көргенде,
Тұңғыш рет тіліңді ұға білгенде.
Сен, қаралы көз жасыңмен естірттің
Әкем менің - ұлы Ленин өлгенде.

Толық

Ленинград

  • 0
  • 0

Граниттей Ленинград,
Емессің сен маған жырақ,
Сүйем сені бесігімдей
Сүйем сені дәл Лениндей.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер