Өлең, жыр, ақындар

Қиыласың

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1236
Қиыласың, домбыраңды шертші деп,
Тымық күнде дауыл тілеп, өрт тілеп.
Бұл өмірде қуанышты да, көкірегін
Қасіретпен қарс айырған дертті көп.
Кішіресің сонша неге қиылып,
Жанарыңа жылу біткен жиылып.
Мол сезімің абайсызда мөлт етіп,
Шарасынан кететіндей құйылып.
Қиыласың, сол бір әнді тым қалап,
Жүрегіңді айықпайтын мұңға орап.
Бақыт неге болмайды екен баянды,
Табаны оның сонша неге сырғанақ...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзендердің — домбыра

  • 0
  • 0

Аяулы ел бұл далаға гүл өсірген,
Гүлжамалдай мақташы қыз өсірген.
Қайсар ел бұл қашан да қиындықпен,
Беті қайтып көрмеген күресуден.

Толық

Жол үстінде

  • 0
  • 0

Қыран бізді көтеріп биіктеді,
Бұлт ішінде ойнаған киік пе еді.
Бөлендім кең даламда бір рахатқа,
Салқын лепті самалың сүйіп тегі.

Толық

Арман

  • 0
  • 0

Табиғат жайған кілемін,
Жағасына Іленің.
Қала бар сонда Құлжа атты,
Тербейтін адам жүрегін.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар