Өлең, жыр, ақындар

Хат

  • 23.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1315
(Тілеуберді Тынымбайұлына)

Ағажан,
Көкпар қайда, торы ат қайда?
Будақ шаң енді қайтып боратпай ма?
Соңына сопаң етіп шыға келер,
Бұл ғұмыр барады ұқсап шолақ сайға.
Жылдардан жүйрік мініп озған ба адам?
Тарғыл тас тәуір одан қозғалмаған.
Шапқанмен Шұбартауды шыр айналып,
Көк сағым жеткізер ме көзді алдаған?!.
Бұл қырда кім жортпаған, кім шаппаған?
Бұрлыққан небір тұлпар тың сақтаған.
Құйғытып желге қарсы жөнелгенде,
Талайдың көзден жасы бұршақтаған.
Сағынтса сонда қалған бозбала күн,
Тереңнен толқын атып қозғаламын.
Шоқтанып ұшқын шашқан қоламтадай,
Көрер ме ең көкіректің қоздағанын.
Жүрегім ботасы еді боз даланың,
Жетер ме құлағыңа боздаған үн?
Айтсаңшы, көрген бар ма бұрын-соңды
Болаттай бүтін тұяқ тозбағанын?
Жетсек те өзімізше кісі болып,
Өмірді сендей қайтіп түсінелік?
Қойнында көк өзендер көбік шашқан
Тұра ма асқар таулар түсіңе еніп?
Өзіндей табиғаттың таза қайда,
Бірауық бабаң келіп мазалай ма?
Сілкініп баяғыдай шығамысың,
Жанып ап жігеріңді нажағайға?
Үнемі көкейіме бір ән келіп,
Тұрады өткен мезгіл қылаң беріп.
Білмеймін, қоңыртөбел тіршіліктің
Қай күні жотасына шығам желіп?..

1980



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұлықбекке

  • 0
  • 0

Көзді алдап әшекейі жылтыраған,
Қия алмас жас дәуренді шіркін адам.
Өлеңнің ойнақ салып жайлауында,
Су ішкен інім едің бір тұмадан.

Толық

Жасыма, көңілім

  • 0
  • 0

Лепірген көңілім,
Өкінген көңілім,
Арманың қанша жетпеген.
Қайғырса елі,

Толық

Ақшоқы оқиғасы

  • 0
  • 0

Қарайып тау басында бір мола тұр,
Дегендей қыршын ғұмыр мұнда жатыр.
Баяндап не болғанын көктас қана,
Шертеді өткен күннен мұңдана сыр.

Толық

Қарап көріңіз