Шықсам да
- 0
- 0
Батырлығым ұстады,
Шықтым терек басына.
Сонау орта тұстағы
Жеттім ұя қасына.
— Досым, мінің көп тегі,
Мақтаса да сені жұрт.
Бізсіз күнің жоқ!— деді
Ұстараға Сақал-мұрт.
Сезімнің жапырақтай семді гүлі.
Қай жерге қоямын деп енді мұны,
Көп сырға,
Көп жырларға куә болған
- Уинстон Черчилль
- Артур Шопенгауэр
- Гераклит
- Антон Чехов
- Лев Толстой