Өлең, жыр, ақындар

Құлжа

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3563
Тағдыр жазса —
Талайлардың олжасы.
Тайып кетсе,
Тасқа тамар мол жасы.
Төрт тұяғын түйме тасқа сыйғызып,
Тау басында тұр арқардың құлжасы.
Қой емес ол еті үйренген көгенге,
Жүрегі оның сыймайды бір тегенге.
Құз-қияда
Қарамайды жоғары,
Қарайды ол жоғарыдан төменге.
Екі қанат сияқты оған екі өкпе,
Желдің өзі жарамайды жетекке.
Қайта-қайта қарайды ол бірақ та
Бір ғажабы —
Биікке емес —
Етекке!
Қалқан қылып сақтық деген сауытты,
Қызығын ол тау басынан тауыпты.
Биік үшін жаратылған жануар,
Тек төменнен күтеді екен қауіпті!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жер болмаса жеңгеге жазған аға

  • 0
  • 0

Жер болмаса жеңгеге жазған аға,
Жоқтамаса жалғызын боздап ана...
Құдіретті сөз болып дарысам ғой
Қыз алдында қысылған бозбалаға!

Толық

Мұғалима

  • 0
  • 1

Мынау менің сезгенім:
Ол — кластың анасы.
Өзінің де,
Өзгенің

Толық

Жаңбырдан соң

  • 0
  • 0

Күміс кірпік өткір сәуле жерде ойнар
Шаңқай түсте ысып кеткен күн қайнар
Мазасыз жел кетіп еді жоғалып,
Бір мезгілде алып келді бұлт айдап.

Толық

Қарап көріңіз