Өлең, жыр, ақындар

Көлге құйған өзендей қарық қылар

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1938
Көлге құйған өзендей қарық қылар
Өлең жазсаң болмай ма халыққа ұнар.
Неткен жансың апырым-ай, мақтан сүйгіш,
Неткен жансың апырым-ай, даңқ құмар!
Өзім дейсің өмірде,
Өзім дейсің.
Қалай өзге жан барын сезінбейсің?!
Мақтау саған ұйқының дәрісіндей,
Соны естімей,
Сен тіпті көз ілмейсің.
Иланбасаң,
Еліңнен барып сұра.
Өзімшілді сүймейді халық, сірә.
Ал сен болсаң жүресің сөз дәметіп,
Ал сен болсаң жүресің даңқсырап,
Үйренбеген тізгінге бесті ме едің?!
Әдеп жолын қанша рет кескіледің.
Пәтер сұрап алғандар жетіп жатыр,
Даңқ сұрап алғанды естімедім!
Өнерімен біздерге қымбат басың,
Жырыңды жұрт жаттайды ұнатқасын...
Бірақ, бірақ,
Күн болсаң,
Даңқ — Ай ғой,
Ай дегенің тумай ма күн батқасын?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бар сияқты сары уайым, сартап қайғым

  • 0
  • 0

Бар сияқты сары уайым, сартап қайғым,
Жатып алып кей кезде нәр татпаймын.
Кез алдымда дүние дөңгеленіп,
Шыбын жанды қоярға жер таппаймын.

Толық

Алма неге ұялды?

  • 0
  • 0

Ақ матада
Жібекпен
Алма шеккен кіл «бестік».
Ұстап көріп әдеппен:

Толық

Көк өpic

  • 0
  • 0

Бояуы мол табиғат
Бар өнерін төккен кеп.
Көрген көзге, ақиқат,
Көкпеңбек-ау, көкпеңбек!

Толық

Қарап көріңіз