Өлең, жыр, ақындар

Табиғат және мен

  • 29.04.2019
  • 0
  • 1
  • 16029
Табиғаттан қол үзу де — бір қайғы.
Күйбең тірлік қызығыңды ұрлайды,
Банкеттегі хрустальдің сыңғыры
Жапырақтың сыбдырына тұрмайды.
Жырға құмар көмекейім сырнайлы
Газды суды ішсем болды — құрғайды.
Шоколадтың ең тәуірі
Тоғайдан
Теріп жеген бір жидекке тұрмайды.
Он флакон әтіріңіз
Бір уыс
Көк жусанның жұпарына тұрмайды!
Руль емес,
Мына маған бер қамшы.
Мен боп саған айтар сырын бар малшы.
Қайта туу мүмкін емес,
Егерде
Қайта тусам,
Болар едім орманшы!..



Пікірлер (1)

Әдемі

Жақсы

Пікір қалдырыңыз

Табиғатқа табыну

  • 0
  • 0

Табиғат,
Көңілінде бар ма сынық?!
Сен мені —
Сахараның ардасын ұқ!

Толық

Қаздар қайтқанда

  • 0
  • 0

Жапырақ боп сары күз түсті, міне,
Қайтты қаздар өзінің түстігіне.
Қазағың мен қаздардың түбірі бір
Түсінеді көшпелі ел құс тіліне.

Толық

Көктем

  • 0
  • 0

Ақ күмбезді моласында
Аруақтарды бір аунатып,
Көне қазақ даласына
Келді көктем тыраулатып.

Толық

Қарап көріңіз