Өлең, жыр, ақындар

Дауыл

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2706
Таздай сыйпап сортаң менен тақырды,
Көк шалғынды ұйпа-тұйпа жапырды.
Кір-қоқысын жағалауға лақтырып,
Көк теңізді тай қазандай сапырды.
Сай-саладан түк қалдырмай маңдағы,
Баспана іздеп безіп берді қаңбағың.
Құйын болып көтеріліп аспанға,
Қара жолдың қақты біраз шаңдағын.
Көлдің құсын дүрліктіріп,
Шулатып,
Аңшы болып қалың жыныс нуды атып,
Жапырақтың сарысынан жұрдай ғып,
Күзгі орманның кетті қанын тулатып.
Сияқты бір бұғып қалған қырғауыл,
Етек-жеңін жинап алып тұрды ауыл.
Анда-санда алай-дүлей қылатын
Ішіңде де болу керек бір дауыл!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Байлаулы лақ, бос ешкі

  • 0
  • 0

Салп-салп етіп құлағы,
Байлаусыз жүр енесі.
Бірақ, бірақ лағы
Арқандаулы,

Толық

Жалғыз

  • 0
  • 0

Жалғыз түйір нәр болмайды тамырға,
Жалғыздықпен қорқытады қабыр да.
Жалғыз ішек жарытпайды күй тартып,
Жалғыз кірпіш бола алмайды қабырға.

Толық

Өтірік туралы шындық, яки менің қалай Судырахмет атануым туралы хикая

  • 0
  • 0

Білсеңіздер, балалар,
Неге маған сенбейді!
Неге маған балалар:
«Судырақсың сен!»—дейді.

Толық

Қарап көріңіз