Өлең, жыр, ақындар

Дауыл

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2585
Таздай сыйпап сортаң менен тақырды,
Көк шалғынды ұйпа-тұйпа жапырды.
Кір-қоқысын жағалауға лақтырып,
Көк теңізді тай қазандай сапырды.
Сай-саладан түк қалдырмай маңдағы,
Баспана іздеп безіп берді қаңбағың.
Құйын болып көтеріліп аспанға,
Қара жолдың қақты біраз шаңдағын.
Көлдің құсын дүрліктіріп,
Шулатып,
Аңшы болып қалың жыныс нуды атып,
Жапырақтың сарысынан жұрдай ғып,
Күзгі орманның кетті қанын тулатып.
Сияқты бір бұғып қалған қырғауыл,
Етек-жеңін жинап алып тұрды ауыл.
Анда-санда алай-дүлей қылатын
Ішіңде де болу керек бір дауыл!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аласапыран

  • 0
  • 0

Мезгіл болса қарбалас,
Мәз бола алмай біз жүрміз.
Ыстық, суық аралас:
Бір жер — батпақ, бір жер — мұз.

Толық

Тілазар

  • 0
  • 1

– Тазалашы, мұз болған
Есік алды тайғанақ!
– Жата берсін, біз оған
Теуіп жүрміз сырғанақ! –

Толық

Төбет пен күшік

  • 0
  • 0

Иығыңды жауып жылы ішікпен,
Даналықтың бальзамынан ішіп пе ең?!
Ішсең егер — түсінесің,
Қарашы,

Толық

Қарап көріңіз