Өлең, жыр, ақындар

Жазираның жалғыз сәні жаздағы

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1877
Жазираның жалғыз сәні жаздағы
Жиде гүлі қызыл шоқтай маздады.
Бұтаға бір қонып алып
Жас бұлбұл
Жырға айналып ағып кете жаздады.
Аралардың үзілмей бір тізбегі,
Көбелектер содан жұмақ іздеді.
Жиде гүлі тартты бәрін өзіне
Махаббаттың
Меккесіндей түздегі.
Көкжиекте сағым ойнап сәскелік,
Көз көрмейді...
Қуаныштан жас толып.
Жолдан шығып,
Саясында жиденің
Жатады адам жұпар гүлге мас болып.
Сері көзі гүлден артық не көрді!
Сұлулықсыз бүкіл тірлік бекер-ді.
Бірақ бірақ...
Әлгі жиде түбіне
Бір ит келіп сол жақ бұтын көтерді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Септеу

  • 0
  • 0

Барлығыңа үлгі болар, қарақтар,
Байсалды да, ақылды да Марат бар.
Жеке басым ең алдымен, Мараттың
Жасы үлкенді сыйлағанын жараттым.

Толық

Бәрі де, Ана

  • 1
  • 10

Бәрі де, Ана,
Бір өзіңнен басталды.
Сен деп жаздым алғаш өлең дастанды.
Қуандым ба,

Толық

Жазираның жұрты да

  • 0
  • 0

Жазираның жұрты да
Жазда сағым кешеді.
Қызыл қоңыр бұлты да
Құм сияқты көшеді.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер