Өлең, жыр, ақындар

Жазираның жалғыз сәні жаздағы

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1975
Жазираның жалғыз сәні жаздағы
Жиде гүлі қызыл шоқтай маздады.
Бұтаға бір қонып алып
Жас бұлбұл
Жырға айналып ағып кете жаздады.
Аралардың үзілмей бір тізбегі,
Көбелектер содан жұмақ іздеді.
Жиде гүлі тартты бәрін өзіне
Махаббаттың
Меккесіндей түздегі.
Көкжиекте сағым ойнап сәскелік,
Көз көрмейді...
Қуаныштан жас толып.
Жолдан шығып,
Саясында жиденің
Жатады адам жұпар гүлге мас болып.
Сері көзі гүлден артық не көрді!
Сұлулықсыз бүкіл тірлік бекер-ді.
Бірақ бірақ...
Әлгі жиде түбіне
Бір ит келіп сол жақ бұтын көтерді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сахара

  • 0
  • 0

О, қазақтың сәулетті сахарасы!
Қайда мені жетектеп апарасың?!
Қандай мықты береді ажыратып
Құдірет пен Даланың екі арасын?!

Толық

Қуын-ай

  • 0
  • 1

Бар еді досымда
Кішкене ала доп,
Біздің үй қасына
Ойнайтын ала кеп.

Толық

Қауіп

  • 0
  • 0

— Келмек қазір қонақтар,
Сияқтанбай әлдекім,
Үй алдында бұлақ бар,
Жуынсаңшы,

Толық

Қарап көріңіз