Өлең, жыр, ақындар

Жазираның жалғыз сәні жаздағы

  • 30.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1810
Жазираның жалғыз сәні жаздағы
Жиде гүлі қызыл шоқтай маздады.
Бұтаға бір қонып алып
Жас бұлбұл
Жырға айналып ағып кете жаздады.
Аралардың үзілмей бір тізбегі,
Көбелектер содан жұмақ іздеді.
Жиде гүлі тартты бәрін өзіне
Махаббаттың
Меккесіндей түздегі.
Көкжиекте сағым ойнап сәскелік,
Көз көрмейді...
Қуаныштан жас толып.
Жолдан шығып,
Саясында жиденің
Жатады адам жұпар гүлге мас болып.
Сері көзі гүлден артық не көрді!
Сұлулықсыз бүкіл тірлік бекер-ді.
Бірақ бірақ...
Әлгі жиде түбіне
Бір ит келіп сол жақ бұтын көтерді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл үшін, шіркін-ай, қажет еді

  • 0
  • 0

Көңіл үшін, шіркін-ай, қажет еді,
Көп болмайды бірақ та,
Жаз өтеді.
Кім шығады бұл түннен,

Толық

Шаруа

  • 0
  • 0

Мен үшін ауылымның әр күні өлең.
Махаббат дейтін мәңгі бар бір емен.
Ғажап қой
Алай-дүлей бораннан соң

Толық

Пәлсәпадан шаршай ма ми дегенің

  • 0
  • 0

Пәлсәпадан шаршай ма ми дегенің,
Ер-тоқымсыз жіберіп ой дөненін,
Байлық қуған, шен қуған жұртты көріп,
Пенделігім ұстайды кейде менің.

Толық

Қарап көріңіз