Таң қауызын жарғанда
Он төртінен толған айдың тойында
Өртеп сүйді көкжиек от ерінді,
Мен де ұмыттым пенде, бұлт екенімді.
20-ға 14 қалғанда ұясынан,
Он төртінен толған айдың тойында
Өртеп сүйді көкжиек от ерінді,
Мен де ұмыттым пенде, бұлт екенімді.
20-ға 14 қалғанда ұясынан,
О, киелі Түркі Елім-ай! Тас бесік,
Неткен ғана аянышты жұрт едім.
Астанада мәз боп қалдық бас қосып,
"Отанына оралды,- деп, — Күлтегін!"
"Шайырлардың періштесі болады",
Дейтін еді көне шалдар бұрынғы.
Бірақ оны көрген емен мен әлі,
Олар жазып берген емес жырымды.
Қағапақты жарып шыққан қыршын күн,
Шыға сала демін жұттым тылсымның.
Мен Алтайды тастап кеттім озалда,
Дәл сол күннен бастау алды бұл сүргін.
Ұрысып қанжар, борасып оқтар,
Тыншыды сүргін, қырғыны.
Жердің бетінде моласы жоқтар,
Келердей қайтып бір күні.
Көкшетау - кейде қарлы, кейде қарсыз,
Сексен қол мұз ерінді сөйледі әлсіз.
Тұнжырап көшеде отыр Ақан Сері,
Жәутеңдеп көп қарадым бейнеге әнсіз.
Көзіңнің күн тамады шарасынан,
Сөзіңнің қан тамады жарасынан.
Сау шыққан аздың бірі сенсің, апа,
Қаптаған өлекселер арасынан.
Маңғыстаудың қияны- кілең қорым,
Қорымға әкеп тірейді жүрер жолың.
Эрмитаждар тұқымын тоздырса да,
Қоймайды әлі балбалдар шіренгенін.
Дәл бүгіннен жүз жыл бұрын,
(сақта, Алла!) 23 ақпанда,
Ақын Блок Гамаюнды жырға қосып жатқанда,
Менің-дағы төбемнен,
Сыныптасым- Берназардың Бесболы,
Қазаққа үлгі қылатындай не істеді?
Толарсақтан ел үшін қан кешпеді,
Сөзжұмбақтан басқа ештеңе шешпеді.
Тұрғандай таңғы әлемді құдай қозғап,
Жұлдыздар қимылдайды құлай жаздап.
Қыңсылап, ішін тартып, әбігер боп,
Құба құм кетеді ұқсап құмайға аздап.
Іздерім менің мынау мекенде өшіп,
Мен де ертең аспан жаққа кетем көшіп.
Мың жылда жетем соңғы тұрағыма,
Қанатып миллион жұлдыз шекемді осып.
Уф, дүние!
Не көшпеді біздің бастан?!
Шал болдық қолдан қуат - тізгін қашқан.
Жүргенде бұқаша илеп соқа сүйреп,
"Тәңірден, деп, бұйырса, таңғы несіп",
Шыға келдік бір белге әңгіме есіп.
Ауыл көшіп кетіпті. Жұртында тек,
Қызыл сырлы қалыпты сәнді бесік.
Үй тіктіріп жонасқа,
Бір қарт отыр қартайған:
"...Біздің шалдар о баста,
Көшкен екен Алтайдан.
Жарты айлы бейіт тұр қарап қырдан,
Төбесіндегі Үркер-ау.
Мен кеше ғана іңгәлап туған,
Мына бір қара жұрт еді-ау.
Елена, Елена қыз, Еленажан,
Аттандық бір сапарға елең-алаң.
Талықсып таң алдында қалғығанда,
Тербетсін бесігіңді өлең-анаң.
Көгілдір әлемің
Сөнбейтін аңсарым еді,
Қан жайлауымды сағындым таңсәрідегі.
Қыс қажап,
Қираған жақпар жыртылған мұқаба сынды,
Алдымнан көне таңбалы кітап ашылды.
Көне таңбаны шоқыған бозторғай дауысы,
Биіктен қалқып түсті де бұтаға сіңді.
Япырмай, таба алмадым басқа амалды,
Мөлтеңдеп кірпігіме жас қамалды.
Ізінде кесапаттың тұман борап,
Бұл ғалам болып кетті тас қараңғы.
... Сары уыз сәби — хабарсыз екем бәрінен,
Хабарсыз екем - ажалдың тіккен кәрінен.
Талмаурап жатып, кетіпті демім үзіліп,
Болмапты пайда мал дәрігер берген дәріден.
Бөз, күләнкөр, қойқын, шыт, шұғасы бар,
Кіл шүберек байлаған құла шұбар.
Әулие - ағаш тұратын әлем-жәлем,
Шымырлаған түбінде тұмасы бар.
Енді саған мен мәңгі - "мен" емеспін,
Тереземнен, кешкі нұр, неге көштің?
Кетіп бара жатырсың арасында,
Кешкі қырда гүл кешкен көп елестің.
"...Марқа - сөзді ұйқасқа көгендеген,
Өзгеше бір әлем ғой өлең деген.
Өлең деген- құрылыс өз алдына,
Құрылысын өткізер көп әрлеген".
Жүруші едік, сыртыңнан сұрау салып,
Тырау шалып алыстан жырау шабыт.
Соңғы көшті жеткізіп Маңғыстауға,
Алматыға оралдың, Раушанов.
Есіңде ме,
Жіңішкенің өзені?
Топ студент құрылыста жүрген кез.
Сағи айтқан: "Жаздың балғын кезі еді",
Талып ұшып ит қиян, зыттым белден,
Қонар тұрақ таба алмай бүкіл жерден,
Аққу келді демімен тазартпақ боп,
Алматының аспанын түтін көмген.
Алғандай киіп аспаннан жыртып,
Көгілдір еді көйлегің сенің.
Шомдырып нұрға тастар жанды ынтық,
Жанарларыңнан кейде күлсе күн.
Қыркүйек желі жаз өтті дей ме,
Қайтқан құс сыңсып аза етті бейне.
Өткен жазыма қайтқым келеді,
Қалпақ қылып ап газетті кейде.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі