Поезд үстінде
Көкпекті жонда көлкілдеп,
Будырап жатты ақша қар.
Бастықпай беті үлпілдеп,
Жап-жаңа түскен қалпы бар.
Көкпекті жонда көлкілдеп,
Будырап жатты ақша қар.
Бастықпай беті үлпілдеп,
Жап-жаңа түскен қалпы бар.
Алпысты алыс жас көріп,
Ойлаушы едім жетпестей,
Балғын дене, жас көрік,
Көрінуші едің кетпестей.
Құйрықты туған жұлдыздай,
Шығып ең қазақ көгіне,
Түсірді ұзақ тұрғызбай
Кездестің заман кегіне.
Үш атанды аман көріп,
Толдың үшке, Нартай жаным,
Бүгін саған бата беріп,
Ұмытты атаң қартайғанын.
Қаңсыған сусыз Қарақұм,
Қарбайып қаңбақ өспеген.
Дөңбекшіп құмды алабың,
Күнің жоқ аунап көшпеген.
Тамылжыды жазғы іңір,
Туды толқып алтын ай.
Сайрап бақта тұр бұлбұл,
Тыңда, тыңда, сәулетай!
Бала қыран талпынды,
Көктің төсін құшуға.
Қомдап қанат алқынды,
Құмартады бір ұшуға.
Балбыраған көктемде гүлдеп бақша,
Айырылысар жетті күн қыз бен жігіт.
Жігіт кетті әскерге—майдан жаққа,
Қыз оқуға "барам" деп қайтты күліп.
Ұшқыш гвардеец Байсұлтановқа
Қиыр шексіз теңіз майдан,
Одан да үлкен шексіз аспан,
Көк қияға қанат жайған,
Біресе борап қар түтер.
Сұрапыл соғып суытып,
Әлемді қыс тітірентер.
Кисін сонда қолына
Қайта-қайта мен қараймын
Суретіңе сенің келген.
Жарқын өңді таба алмаймын,
Келбетің тұр мүлде өзгерген.
Аспанның алыс әлемін,
Көктемнің кезді жас бұлты.
Айтқандай аспан сәлемін,
Жаңбыр жауды, сел құйды.
Еседі жел кешкі самал,
Отыр ойнап қос өрімтал,
Жасыл жапырақ суылдайды
Сыбдырлайды көк шыбықтар.
Көрген сайын көргім келіп,
Бардым Ленин музейіне.
Көрген сайын жаңа ой беріп,
Алуан өмір музейі бейне.
Теңізді дауыл сапырып,
Жартасты толқын тарпиды,
Үйіріліп толқын лапырып,
Толқынды толқын қарпиды.
Бір көктемде қолыма алып,
Иіскеп ем бір жас гүлді.
Жұпар исі мұрын жарып,
Балбырады гүл біртүрлі.
Күміс шардай көкке өрлеп,
Сәулесін төкті маңғаз ай.
Қазбауыр бұлттар көкке өрнек
Салғандай, жылжып көшкен жәй.
Сүйем сені, асқар таудың өр басы,
Асылғанда ай толықсып төбеңнен.
Сүйем сені, шыққан күннің шұғыласы,
Жер мен аспан қуанышқа бөленген.
Сүйгенім деп сүйдім сені,
Сен де "сүйдім" деп едің.
Мен күйгенде аяп мені,
"Мен де күйдім" деп едің.
Досым Петр, жақын отыр,
Мұңдасайық сыр ашып,
Сен орыссың, мен қазақпын,
Кеше білдік сұрасып.
Тыста—тұман, барақта — бу,
Жылт етпейді күннің көзі.
Айнала — орман сыңсыған ну,
Өзгерген бе жердің жүзі?
Қара көзің мөлдіреп,
"Хош" дедің, сәулем, қарағым,
"Шын кеттің бе" дегендей
Артымнан ұзақ қарадың.
Невский деп бір көшемен келеміз,
Көрінгенге таңдана қарай береміз,
Ел де бізге қарайды "бұл кім?" - деп,
Баста тымақ, қолбаңдаған денеміз.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі