Тау Қоңыр
Созылады екен тау Қоңыр
Сексен де тоқсан шақырым.
Бауырында бұлақ бар не бір
Ағатын шапшаң, ақырын.
«Алтын күрек» — жел аты
«Жүрек» таудан соғатын,
Ырыс — дейді — қанатын
Дән сорғалап таматын.
Келе жатыр шіркін шілде таңы атып,
Бірте-бірте тіршілікті оятып,
Үй алдында қайрап қойған шалғының
Жүзін нұрға, ал қызылға боятып.
Қаракөз қыздар, жан қыздар,
Қаракөз қыздар — балдыздар.
Көптігің көкте — жұлдыздар,
Жар дегенде — жалғыздар!
Жазғы түн. Жұлдызы көп жыпырлаған...
Күндізгі тұяқтар жоқ тыпырлаған.
Сөреге жайып қойған құрттардай-ақ,
Қой жатыр, түн аузынан тың-тыңдаған.
Мына таң, август таңы ыстық маған,
Көлдерде әлі оянбай құс ұйықтаған.
Қырларда әлі сәуле жүгірмеген
Жолдармен жалғызаяқ, қисықтабан.
Көшелер-құрғақ өзен арнасындай,
Қала едің кәрі шуда нар басындай,
Ішіне оқиғаны тиеп-сықап
Тарихтың қойып кеткен арбасындай.
Ән Аққұм, арман Аққұм, алыс Аққұм,
Аттан жал, атаннан қом тауысатын.
Бір жетіп, аяқ басқан мал түгіне
Май болып мақпал құмы жабысатын.
Кеше ғана бір үш қыстау тұратын,
Мекен етіп менің атам суатын,
Жар басында ұмыт қалған үш тұмақ
Секілденіп, қарсы алдымнан шығатын.
Бала кезден бар едің сен, бір бұлақ,
Жолаушының арманындай бұлдырап,
Қызбел таудың белін орап ағушы ең
Жібек белбеу секілденіп судырап.
Атқан таң әсем бүгін. Ауа қандай!
Алаптан аңқып жұпар тарағандай.
Тап-таза аспан үстен төңкерілген,
Ақ бұлт та көк айнасын аяғандай.
Есімде алғаш...
Өлең айт — деп өтіндің...
Әттең, сонда әнші болмай өкіндім,
Өлім еді тілегіңді қайтару —
Арқада бір орман бар,
Атын «Аман» дейтін ел.
Айналасы толған нәр,
Айналасы жеті көл.
Жаз өрмелеп барады тау басына,
Таудың жылу тарады жамбасына
Ол бір сұлу аңқыған төсі жұпар
Қояр емес қойнына бармасыңа.
Жазғытұрым, жайнап тағы келдің сен,
Тіршіліктің неткен ғажап белгісі ең!
Дегізесің дерттен дене босатып,
«Жер бетінде ұзақ жасап, көп жүрсем!»
Қыстағы күннің қызығы-ай,
Жалғасып ұзақ ақ таңға,
Тұрады көкте жүзіп Ай
Күн шығып келе жатқанда.
Санаға білім нұрларын
Жинасақ күнде бәріміз,
Түсінсек өмір сырларын,—
Ол біздің өсу заңымыз.
Ән шырқаса Алатау бөктерінен
Бозторғайдай биікке көтерілген.
Сәлем саған, даланың қарт бұлбұлы,
Халқыңнан қадіріңе жете білген.
— Қой қайда, деймін, қой қайда?
Борбайла итті, борбайла,
Малымнан басы садаға,
Кер терісін қадаға!
Құла дүз — жүз шақырым, мың шақырым,
Жүз шақыр, мың да шақыр — еш қатып үн
Көрмеген керең дала, мылқау жазық,
Үстінен алмай ұшпас құс та тыным.
Ал, ару, сен дегенде жыр ағылды,
Бір ағын басып-озып бір ағынды,
Кеудемнен қотарылды асау толқын,
Білмеймін қалай бастап, тынарымды.
Салшы, Бақыт, сал әніңе,
Салшы, балам, шырқатшы.
Тәтті саз бар өлеңінде,
Болмаса да ұйқасы.
Аппақ аспан, қалған қыстан
Жасылданды кенеттен.
Жасыл талдың түсін алды
Жер бетіне мен еккен.
Франция — коммунарлар Отаны,
Таусылмаса құшағыңнан от әлі,
Ал қабылдап Лениннің інісін,
Барды саған ұлы Маркс ұрпағы.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі