Кенен мен Шашубайдың соңғы кездесуі
Шашеке, амансыз ба, күйлі-жайлы?
Өнерге өрен аға сегіз сайлы.
О, шіркін, кәрілік те кеп қалыпты,
Аяғы бұл өмірдің түйе - тайлы.
Шашеке, амансыз ба, күйлі-жайлы?
Өнерге өрен аға сегіз сайлы.
О, шіркін, кәрілік те кеп қалыпты,
Аяғы бұл өмірдің түйе - тайлы.
Ел анасы — жер болар.
Ел ағасы — ер болар.
Кіндік кесіп, кір жуған
Жер балаңмен тең болар.
Арғы атам Мәделі мен Майлы қожа,
Ғылым мен өнерге асқан сайлы қожа.
Қазыны, қарта менен сары қымызды,
Қонаққа соятұғын тайды қожа.
Жеңгелер, жүрмісіңдер күйлі-жайлы,
Ішкелі аңсап келдім күрең шайды.
Ауылға көшіргелі келіп тұрмын,
Жатақ қып жатасың ба осы Ақсайды.
Мен едім Кенен аңын Қордайдағы,
Төгейін өлеңімді таңдайдағы.
Ләтипа, дабысыңды естіп келдім,
Жатсаң да Төмен Балқаш шалғайдағы.
Бір сөзге тиянақты болмай палуан,
Имендің бе ізденген өнерпаздан.
Неге састың сөзіңнен, неге адастың,
Қажығандай қайқаңдап Нұриладан?
Мінгенім астымдағы қызыл шолақ,
Қыз байғұс әкесіне аз күн қонақ.
Әй, қыздар, кедейсінбей өлеңіңді айт,
Тұсыңа келіп қалдым «құдашалап».
Уақыт — аяқ кезі қоңыр күздің,
Тырнасы жылы жаққа қайтып түздің;
«Сұр бұлт түсі суық» көкті торлап,
Дидарын көрсетпей тұр күніміздің.
«Сезімнің сыртқа шықпас түсі бар ма,
Оны жасырар адамның күші бар ма?
Біреу күй, біреу пішін, біреу сөзбен
Жасыратын жүректің іші бар ма?»
Біріңді мінеп,
Біріңді жақтарым жоқ -
Біріңді сілеп,
Біріңді мақтарым жоқ.
Аш белі толқын ұрған тал шыбықтай,
Жіңішке қара қасы қос сызықтай.
Алма ерін, аққу кеуде, бала бұтақ,
Мөлдір кез, шыдар сатан кім қызықпай!
Айтолқын! — деп, ат қойып ем. Бойдақ ең.
Минутына мың қарасам тоймап ем.
Қосты тағдыр бізді ақыры, о тоба,
Айтшы бүгін, сонда сен не ойлап ен?
Пәк едің таң нұрынан жаралғандай,
Жан күйге сол сәуле боп таралғандай.
Жайсаң ен іш дүниең шексіз сұлу,
Ақтоты нұрмен канат таранғандай.
Ғасырменен тасыр болып сайланып,
Жасап келед бұл атамыз жәйланып.
Жасай берші, жасай берші, жақсы ата,
Алатауда аспан ашық, ай жарық,
Біреудің шырағына күл төгетін—
Кір жоқ ед жүрегінде бүркенетін.
Жүзіндей ақ семсердің тайсалмаушы ед,
Туралық қажет етсе сілтенетін.
Екі шал «ата» депті бірі-бірін,
Біздер де соған ұқсас болдық бүгін.
Ағарттық сақал-шашты заулап жүріп,
Өрімдеп ернектеумен өмір сырын.
Мүсіндей тастан құйған жартас кеуде,
Құмай көз, қоңырқай жүз, батыр бейне:
Аз сөзді, кесек мінез Ыбыш қарттың
Жас шағы жалын атып тұр Семейде.
Тонды бұрын тоздырған,
Жасымды несін сатайын.
Жетпісіңе бұл жырды,
Ақ жамбы етіп атайын!
Ақылдың да, білімнің де толған шағы —
Алпысыңыз өмірдің иран бағы!
Жан жанатың жабырқау білмес болғай,
Пір тұтып ұзақ жасау қағиданы!
Мен:
— Тілеуші ем Саулығыңды, тірлігіңді,
Балаушы ем Бір ғасырға бір күніңді
Тым ерте
Ақиқат пен және де аңызды да,
Хақың бар ед сен ғана жазуыңа.
Бердің азық ерлік пен елдік жайлы,
Адамдар жан сырының азығына.
Айырылдық деп жүрсек біз Қаныштан,
Өмір екен —
Өлімді өзі жанышқан!
Жұлдыз болып,
Жігіттер-ай!
Қайран батыр достар-ай!
Менімен қан майданда
Бірге болған айларда,
Адамдар!
Емеспіз ғой түскен көктен,
Жандармыз жерде туып, жерде ержеткен.
Қарызын Жер-ананың өтеу үшін,
Сонау түпсіз жылдарда
Топан суы қаптаған,
Қазығұрттың тауына
Нұқ кемесі тоқтаған,
Әкімжан, бауырым, жүрегім,
Ұзатып тұрмыз мәңгіге.
Өлімге қияр сені кім?!
Отырған сайрап әлгінде.
Нұрлы Нұрлан қарағым,
Аққу жанды адалым,
Жайлы жорға қаламын
Мүдіртпес болсын қадамың! —
Кешегі Шабалымыз қандай еді...
Өмірге бақыт қосар жандай еді.
Жайлы мінез жанының жазирасы,
Адалдық, нысапшылық маңдайы еді.
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
- Элиас Канетти
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі