Көздеріңе қараймын...
Екеуміздің арамызда үнсіздік,
Сен де маған қарайсың жәй жымиып,
Менде саған қарап тұрмын көз алмай,
Көзімді алсам, айырылып қалардай.
Екеуміздің арамызда үнсіздік,
Сен де маған қарайсың жәй жымиып,
Менде саған қарап тұрмын көз алмай,
Көзімді алсам, айырылып қалардай.
Тұңғиық ойларға мен шомылам,
Алаулап шыға берер бойымнан ән.
Анамның ақ сүтімен әлдиінен,
Ана тілім сені алғаш танығам.
Ғасырларға жеткен бүгін жыр үні,
Тәуелсіздік ұлылықтың ұлығы.
Шаңырағы биік болып қазақтың,
Қисаймасын берік болсын уығы.
Жаздың күні қар жауды.
Қар жауды да мал жауды.
Манағы жауған қар емес
Шоколад , кәмпит барбарис.
Жапалақ көбелекке қызын беріп,
Қасына жеңгелікке шыбын еріп.
Сол тойға құмырсқаның жүзін сойып,
Ат шаптырып той беріпті төңірекке.
Ғашық болып бір-біріңе көрсеткенде шат қылық,
Алғы күннен осы той боп оянатын тәтті үміт.
Енді, міне, сендер үшін орындалып сол арман,
Шаңырақ пен босағадан кірді бүгін бақ күліп.
Айтсақ сөздің әділін,
Ұстаз жанын біліп ұқ.
Сізде жатыр тағылым,
Сізде жатыр ұлылық.
Қысқанда сұм соғыс кеп Отан жанын,
Жеп өту ер ісі ғой Отан қамын.
Соғысқа кеткеннен оралмаған,
Әкеңе сағынышпен жаздың жалын.
Сүйімбайдың саған қылған жақсылығын
Қайтардың пір тұтып сен тәтті жырын
Жамбыл тау баурайында жаңа туған
Өткен сенің сол жерде бар ғұмырың
Мұқағали атамдай мақтан барма
Лириктік қасиетті арман қылып,
Жетемін бар мақсатқа таңдандырып
Соғыспенен ақындықты қатар алған
Жылаттымба? Сені,
Мұңайттымба? Сені Анашым.
Жылатпаймын енді,
Кешірекөр мені Анашым.
Мына ғұмыр сабындай-ақ қамшының,
Сұрауы бар тіпті түскен тамшының.
Көз жастың да сұрауы бар білсеңіз,
Жұбатыңыз жылағанды көрсеңіз!
Сен өмірге келген сонау шақтарда,
Сәби сәуле ұласқанда ақ таңға.
Мына әлемнің падишасы секілді
Жөргегіңде сен нұрланып жатқанда,
Егеменді елімнің болашағы,
Кімге де ой тастамас бала қамы.
Білімді ұрпақ елімнің шам-шырағы,
Өшпесін мәңгі бақи бала шамы.
Біз есірткіге қарсымыз!
Бабамыз деген,
Жаманан жирен,
Аулақ бол темекі, шылым шегуден.
Қара өлеңнің мекені – Қарауылға келемін,
Қара өлеңнің қамы еді, қарап жүрмей жегенім.
Қарағанның ішіне көп тығылып ойнайтын,
Қара өлеңге құмартқан қара бала мен едім.
Ауыл. Түнді жамылып ап,
Түгел тылсым көшке еретін.
...Біздің үйдің шамы бірақ,
Бәрінен де кеш сөнетін.
Туған ауыл, сен үшін тер төкпедім,
Кешір мені, кеш мені, сен текті елім!
Бір сағыныш мазалап ертелі-кеш,
Жүреді ылғи жанымды өртеп менің.
Ауылға бардым... бала күндерім кекілді,
Алдымнан шықты. Ақ жауын жуып бетімді,
Алақаныма тамшысы жылы тиеді,
Аяулы анамның аппақ жаулығы секілді.
Құдайға құл екенін күнде айғақтап,
Көрмеген тірі жанды бір ғайбаттап.
Оңаша ойға батып отырды қарт,
Жанында немересі жүрді ойнақтап.
«Алладан басқа жоқ Тәңір,
Мұхаммед – оның елшісі».
Соны айтып жаннат баққа кір,
Иманың – жанның емшісі.
Ата заңымның анасы болған дәстүрім,
Ата салтында – ғажайып ғұрып, жақсы ырым.
Ата бабамның ақ отау, алтын бесігі –
Атамекенім! Алладан соңғы басты ұғым!
Жарлы жұртымның жағасы жыртық...
Жар астында ма жақсылық?
Кетіпті елдің арасын ірітіп,
Жалғанды жалмап жоқшылық...
Тәуелсіздік арманымсың аңсаған
25 жыл бақытты өмір жасаған
баянды болшы бақытым менің бүгінгі
Халқым үшін күтіп сені шаршаған
Жас түлектер бері қара, көңілсал,
Серпінде оқып, керекті бір білім ал.
Уақытыңды босқа өткізіп жүргенше,
Ел қатарлы тегін оқу оқып қал.
Ғашық болдым, бір сұлуға көктегі
Байқамайды, сезімімді шеттегі
Ауыртады жүрегімді сыздатып
Сол сұлуға ғашықтардың көптігі.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі